Ein danskur prestur, sum n?stan bara hevur gott at bera føroyingum, verður kronglaður soleiðis, at lesarin kanska heldur, at Landt bara segði, at føroyingar vóru nakrir ?R?ddiskítar?. Jens Pauli Heinesen

verður alt tað góða, sum finst í paradísinum reksað upp. Men blaðsíðan er ikki hálvgingin, tá ið lesarin fær varhugan av, at bygdin ikki er tann bera friðsæla, at undir tí hugnaliga yvirflatanum liggja [...] Gentuna, sum hann er romantiskt hugtikin av - legg merki til tittulin! - lærir hvørki hann ella lesarin at kenna í søguni, men hann er hjá henni eitt fruktabart bil, og við gentuni er vónin støðugt í honum [...] gekk upp? Sást tú fyri tær, ikki ta gráu grómuna, men tað stóra litspælið?«. Hetta eru tankar, sum lesarin kennir aftur líka frá »Helluni« um »Ta bláu kannuna« og til »Tann nýggja mannin«. Jú, vit ferðast

bæði innan oljuveiting og tænastuveiting til frálandsvinnuna. Hetta er eisini bakgrundsvitan, sum lesarin eigur at vita um, tí tað sigur okkum hvørjum sjónarhorni hann grundgevir út frá. Tá tað kemur til [...] Leiðin framá Eg eri nú komin við mínum viðmerkingum til lesarbrævið hjá Jens Meinhard. Eg vóni at lesarin skilur eitt sindur meir um hvussu vísindin hevur skipað seg fyri at testa pástandir og spurningar

ikki so frætt sum ein skuggi og høvuðspersónurin sjálvur, Høgni, so bróskkendur, at viðhvørt er lesarin glaður, tá ið skaldið gloymir hann. Ummælið tekur eisini fram aðrar frásagnartøkniligar veikleikar [...] heldur ummælarin, tá ið skaldið krógvar seg aftan fyri eina sterka frásøgu og roknar við tí, at lesarin dugir at lesa. Eisini byggingina í skaldsøgunum báðum, má Heðin Brú hoyra fyri: hon er nakað veik

skoðan til at lýsa nútíðina. Men hetta hevði eisini nakað at gera við skrivihátt. Tann vanligi sf-lesarin hevði eina stirvna og siðbundna mynd av síni bókmentagrein: rúmdarfarið skuldi lýsast neyvt, við [...] sína uppgávu sum rithøvundur at leggja loysnir fyri lesaran, men at hann leggur tilfar fram, sum lesarin sjálvur skal arbeiða víðari við. Tað er sjálvsagt hetta, sum ger mangar av hansara tekstum merkiligar

ivi um, at Barbara - hon, sum umboðar kenslurnar ið verða feldar av køldum viti - er lýst, so at lesarin fær tokka til hana. At síggja til er viðvent í holuni: høvundurin fær lesaran at halda við kenslunum [...] fáfongd barokkmenniskja?. Harra Pál, umboðið hjá pietismuni í Føroyum, er ikki sjálvur pietistur. Lesarin fær so líðandi varhugan av, at skaldsøgan ikki er vorðin akkurát soleiðis, sum av fyrstan tíð ætlað

eitt sindur tekniskar, nógvar samanberingar eru, men antin skrivar høvundin seg heitan ella skal lesarin líka venja seg við skrivingarlagið, tí teksturin verður bara betri og sterkari eftir byrjanina. Oddfríður

fyri at tosa ímóti hugsjónunum hjá LGBT. Lesarabrævið og viðmerkingarnar kunnu síggjast her: http://lesarin.fo/i+byrjanini+var+bossin+og+lebbaenn+eitt+ispunnid+skaldaverk+fra+homolosjuni.html Munnkurvin Við

sindur soleiðis, at kann eg ikki geva nakað ella føli, at hvørki eg ella lurtarin, hyggjarin ella lesarin fær nakað burturúr, so tími eg ikki at luttaka, fortelur Sakaris Stórá. Filmur er eisini list Tað

Yrkingasavnið hjá Agnari er á henda hátt tungt løtt við bókmentasøguligum merkingum, sum hugagóði les­arin kann stuttleika sær við fáa til at skoyta okkurt áhugavert upp í tekstirnar. Fyrsta yrkingin "Ver