eg ikki tími at standa í tímavís í Kommunuskúlagarðinum, um eg heldur kann sita á Gøtusandi ella niðri á Sand á Sandi. Umhvørvið má vera hugnaligt, tað er eitt krav frá eldru áhoyrarunum. Men spurningurin

1100-1300 talinum. Teir verða mettir at stava úr Noreg. Í gamlari tíð hava kirkjurnar í Sumba staðið niðri á bakkanum millum áirnar, kallaður Kálgarðsbakki. Yvir hurðini á kirkjuni, sum stendur í Sumba í dag

húsini fram. Inni er ljóst og nýmótans, og Ikea eigur avgjørt ein lut í innrættingini. – Tá eg las niðri, kundi eg ikki liva uttan Ikea. Har fæst so nógv vakurt og bíligt til keyps. Bara keðiligt, at tað

ella ikki sørt mugu kenna seg sum heimføddar millum megin­landsins knassar, sum eitt nú føroyingar, niðri í ”Gamle Danmark, som skal bestå, så længe bølgen rull­er”, og hvørs inuitiska máls­lind liggur fleiri

høvdu hildið fast um at lagt fótbóltsvøllin uppi í Grønhólma, sum ætlað, í staðin fyri at leggja hann niðri á Dungasandi. Tað er kanska einki at siga til, at sørvingar hava droymt um at spæla fótbólt uppi á

hevur ein sæð tað í ríkiligt mát, tí tey sløðast allastaðni á vegunum. Roynt verður at halda talið niðri við at skjóta, seta fellur og leggja eiturevni, tí tey eta av trøunum og oyðileggja harvið skógar

Matras kundu farið á flot, bara sitið í dýrdarveðri og verið til, har óttin er rendur á bláman, tí niðri í kjølinum skvatlar okkurt tjúktflótandi »mystiskt«, saman við eini hálovan av heimstaðinum. Og jú

fyri fyrstu ferð kann seta spurnartekin við framferðarhátt lærarans og leiðslunnar. - Bæði uppi og niðri frá er dagsins skúli undir trýsti. Politiski myndugleikin hevur sína hugsan, og næmingarnir hava sína

vissuliga runnin frá tí hugburði, at bókasavnið kann liggja uppi í einum avlopsrúmi úti undir vaðingini, niðri í kjallaranum ímillum kustar og spannir, ella saman við serundirvísingini inni í teirri gomlu skúlastovuni

umhvørvinum niður á meginlandið at royna seg svarar Óli, at tað var tað uttan iva. - Bara støðið her niðri er nógv hægri, og tað í sjálvum sær var ein stór broyting. Eisini hevur tað havt nógv at siga, at