for pokker da ikke Hr. Hvesomhelst, du er trods alt Tingformaður, og endda Tjóðveldismaður. Du gode Gud, hvor blev jeg skuffet. At du ikke skammer dig. Din begrundelse for lønforhøjelsen var, så vidt jeg

skúmfidusi beint framman fyri henni, og strýkur varliga hondina eftir sarta kjólanum. – Nei, tað veit Gud, hetta gongur ikki, suffar hann, leypur upp eftir serviettum, sum hann ballar hana inn í. Meðan hann

de åbenbart langt mindre blodtørstige og slet ikke grusomme europæere og i mindst lige så stor grad Guds udvalgte amerikanske humanister, har øst rundhåndet ud over barbarerne i nord!! Havde en so, en ko

leggja leiðina framvið at heilsa upp á tykkum. Góðu Palma og Bjarni! Hjartaliga til lukku við degnum og Guds signing í komandi tíð. Blíðar heilsanir frá mær og mínum. ---------- Ella

Veldugur vart tú Gud mín, tá himin og jørð vóru til, tó ikki minni eg undrist, at tú gav mær vit og skil, tú gavst mær oyru og eygu at skyna ljóð og lit, tó skaparaverkið stóra ei skilir hitt bjartasta

gáta, sum bara Gud kennir, men eisini ein gáva. Bert lítla stund í rósulund ein dag í senn vit fáa. Góða Johanna, mín vón og ynski er, at vit øll mugu møtast aftur heima hjá Gudi. Takk góði Gud fyri farnar

nomið, tað, tú hevur fyri okkum fortalt, og alt, sum frá tær er komið. Roðin í vestri um sólina sær, Gud signi tær seinastu løtur. Føðingardagin øll heilsa tær, Føroyalands synir og døtur. Hjartaliga tillukku

menniskja. Og hann fer og heldur seg til konu sína. Tí tað var ein kvinna, ið Gud Harrin skapti til mannin. Kennir tú Gud nú? Triðja Mós. 18,22: Tú mást ikki liggja hjá mannfólki, soleiðis sum ein liggur [...] sum rómbrævið sigur, so høvdu tey jú skift sannleika Guds um við lygn og ærdu og dýrkaðu skapningin fram um skaparan. Róm. 1,25. Hetta er ikki Guds vegur, men menniskjans. Tað er ikki eitt einasta stað [...] Kennir tú Gud? Hann sum hevur skrivað Bíbliuna? Nei, tað gert tú ikki! Tí kendi tú Hann, so visti tú eisini, at slíkur kærleiki sum tú sipar til millum menn, er andstygd fyri Gudi! Fy. Mós. 2, 22-24: Av

ólukkumát, greiddi Christian Hedegaard frá. - Derfor beder jeg om jeres støtte, så vi kan komme ud og tale Guds ord for disse mennesker, heitti evanglisturin inniliga á fjøldina. Næsti hálvi tímin gekk so við at

Vit kunnu ikki senda matin sum annars fer í ruskspannina, men vit kunnu geva pening, og biðja til Gud um at hjálpin kemur á rætta pláss, kemur fram til hesi neyðars fólk. Vit hoyra frá nýggja formanninum [...] nú taka saman hendur og fara í kistubotnin og bankan og geva, ikki bara av yvirflóðini, men GEVA. Gud elskar ein glaðan gevara. Tað verður mangan tikið til homuseksualitet í Sodoma og Gomorra, men tað