tosa um evnið: ?Fiskivinna, nytta ella ónytta?. Fyrilesturin fer at snúgva seg um í hvønn mun, fiskivinnan er til gagns fyri samfelagið ella ikki, og í hesum sambandi verður komið inn á burðardyggleika
eisini at fáa búskaparfrøðina upp í at at kanna eftir fyri at fáa eina samlaða meting av, hvussu fiskivinnan best verður skipað í víðastu merking. Í hesum sambandi verður hugsa um hvussu teir ymsu bólkarnir
norskum sjógvi. Hann hevur nógvar royndir á sjónum, og er púra sannførdur um tann týdning sum fiskivinnan hevur havt, og framvegis hevur fyri føroyska samfelagið. - Eg haldi, at ein alt ov ofta tosar forbí [...] Vit sum sigla kunnu sjálvandi vera ósamdir við serfrøðingarnar, men tað er viktugt at vísa á, at fiskivinnan er til stóra nyttu fyri samfelagið. Mikudagin í farnu viku var hann farin sær ein túr oman í 26 [...] fyrilestur um eitt av sínum hjartamálum. Spurningurin, sum hann hevur fingið at viðgera er, um fiskivinnan er ein nytta ella um hon er ein ónytta. Hetta er ein spurningur sum uttan iva hevur stóran áhuga
tá so lítið hevði verið til árini frammanundan. Fyrilesturin fer at snúgva seg um í hvønn mun fiskivinnan er til gagn ella ikki fyri samfelagið. Komið verður m.a. inn á burðardyggleika. Virðisskapan á
ongar íløgur verða gjørdar, íverksetarí er uppsteðgað, ongar nýggjar vinnur síggja dagsins ljós, fiskivinnan á landi og á sjógvi gongur sera illa og tann eini stórbankin er farin á heysin. - Tí tykist tað
gi í 2009. Samlaðu lønargjaldingarnar higartil í ár, vísa eina framgongd á 1,9 prosent. Hóast fiskivinnan hevur stóra framgongd, er tað framvegis afturgongd í byggivinnuni og privatu tænastuvinnuni.
nýmótans og skapar ikki tey virði, hon eigur. - Verða hesar bygnaðarbroytingar ikki framdar, er fiskivinnan á landi vekk um trý til fimm ár, staðfesti hann. Kortini legði hann dent á, at hóast vanliga f
Sólstein saknaði, at fiskivinnan hevur tryggar karmar at virka undir, og at meira verður gjørt fyri at fáa optimalt burtur úr fiskivinnuni. Av tí, at ongir tryggir karmar eru, er fiskivinnan ótrygg, og tað [...] varð spurdur, um Føroyar í løtuni standa mitt í eini broytingartíð sum fyri 100 árum síðan, tá fiskivinnan var tann nýskapandi vinnan, og kongsbøndurnir stríddust ímóti broytingunum, ið tó máttu koma. Eru
enn einum sjálvberandi búskapi, tók Kaj Leo Johannesen, løgmaður, orðið í almennum lesarabrævi. Fiskivinnan og alivinnan hava ongantíð vunnið so nógvan pening sum nú, segði hann, men útgreinaði ikki, um
Evropa kunnu vísa á í hesum tíðum, sigur løgmaður. Víðari vísir løgmaður á, at okkara høvuðsvinnur, fiskivinnan og alivinnan, hava ongantíð vunnið so nógvan pening sum nú, har árliga yvirskotið seinastu tvey