hesa gomlu mentan. At hoyra tína reinu rødd var ein fragd fyri oyra - babba, tú var ein hugnaligur maður og inniblíður, sum mamma, var tú. Nú eru tit øll farin - komi altíð at sakna tykkum - havi lært at

handan daman, sum hann júst hevði avvíst, segði Hewitt Men eg vil sleppa at ljóðblanda hana! . Hesin maður, ið kann velja og vraka hvønn hann arbeiðir við, valdi sostatt sjálvur Lenu. Hewitt hevur eitt skitið

ov nógv politiskt, hetta er eitt býráðsval, har tey fólk sum vald verða, mugu standa saman sum ein maður fyri at fáa so nógv sum møguligt burtur ?r, og er tað mín vón, at tað verða nógv nýggj ung fólk, sum

sjálvum ikki at tosa um seyð hetta valstríðið, tí hann hongur mær so langt út av hálsinum. Men tá maður segði fyri mær, " at hann valdi ongan sum nú sat í býráðnum, ongan sum hevði seyð, og tað var ein

Tað var gott at síggja hvussu gott Elisabeth og Birgir høvdu tað saman Hann var Elisabeth ein góður maður og øllum børnunum ein góður pápi. Tað er óiva teim fægstu unt at uppliva eitt sovorið hjúnarlag. Børnini

(MJ), Snjódrotningin (MJ), Snurran og bólturin (SH), Seyðagentan og skorsteinssóparin (AT), Tað, sum maður mín ger, er altíð best (MJ), Álvheyggjur (AT), Hin áhaldni tinsoldáturin (HME), Tað er rættuliga vist

- Sjálvt um orðatakið sigur, at maður kemur í mans stað, so harmar tað meg, at Báður Nielsen leggur frá sær. Hinvegin má eg sum løgmaður virða avgerð hansara og ynskja honum góða eydnu við nýggja starvinum

frá øllum síðum koma afturboð um, at virksemið hjá Ellu ger mun.?Birgir Enni fær heiðurin ?Ársins maður? fyri at duga at ansa, finna og vísa á møguleikar í tilfeinginum og nátturini kring okkum. Hann hevur

hevði hann bygt sær hús, og har kom hann at vera alt lívið, til hann nú andaðist sum ein aldrandi maður. Av teimum, sum tá í tíðini fluttu í grannalagið í fyrstu røð út móti vegnum, eru ikki nógvir eftir

toppurin verður átta stig burtur, tá ið sunnudagurin verður liðugur. Atli Danielsen hevur verið aftasti maður í verjuni, men hesa ferð var hann á gamla miðvallarplássinum: - Tað líkaði mær sera væl, og eg haldi