nina við skatti, sum ríkiskassin fær av ovvøkstrinum. Lønarskatturin er lækkaður, gamaní, men stjórnin roknar við at fáa munaverdar inntøkur til tað almenna ístaðin við at skattleggja ovvøksturin, t [...] teir áttu, og lítið hevur verið hugsað um, hvussu tey kunnu laga seg til íslendsk viðurskifti. Stjórnin legði herfyri fram ein politikk á økinum, men hann var ikki betur útgreindur enn so, at hann lættliga
veitir ovurstórar skattalættar til tey við hægru inntøkunum í Føroyum. Ikki undarligt at danska stjórnin mátti steðga samgonguni og hesum óskijlandi ætlanunum. Bert harmiligt at føroyskir politikarar ikki
Hammersmith og Elephant and Castle? Bestemt ikki. Strangari vápnalóg kom sum úrslit av, at bretska stjórnin fór í panikk. Hon óttaðist eina kollvelting. Og Sveis? Flest heim eru pillfull við ógvusligum skotvápnum
hon gjørdi, var at høgga niður fleiri grundleggjandi demokratiskar stovnar í landinum. Ungarska stjórnin syrgdi fyri, at tjóðbankin í landinum ikki longur kann virka óheft. Hon syrgdi eisini fyri at avmontera
hevði sæð út, veit eingin. Fyrr enn aftaná boksikampin... ? Í einum demokratii sum fungerar, hevur stjórnin altíð greiðan legitimitet: Hon hevur lagt eina ætlan fyri fólk, og meirilutin hevur tikið undir
og eg takki fyri, at tað aftur er litið mær upp í hendur at standa á odda fyri landsins stjórn. Stjórnin hevur ábyrgd av at skapa góðar karmar fyri borgarar og vinnu. Góðir karmar eru tó ikki tað sama
og eg takki fyri, at tað aftur er litið mær upp í hendur at standa á odda fyri landsins stjórn. Stjórnin hevur ábyrgd av at skapa góðar karmar fyri borgarar og vinnu. Góðir karmar eru tó ikki tað sama
ein serfrøðingakanning, sum staðfesti, at føroyingar høvdu verið fyri órætti. Seinni mátti danska stjórnin so lata landsstýrinum endurgjald. Hvussu hýrurin var í Eik Banka mánamorgunin, er ikki ilt at ímynda
høvuðsslagorðið hjá Jens Stoltenberg í Norra er “arbeid til alle er jobb nummer én”, meðan svenska stjórnin brúkar “Jobben är vår vigtigaste framtidsfråga. Fler jobb tryggar välfärden...”. At talan er um
Landsstýrið og meirilutin á løgtingi hava tikið undir við tí bankapakka og tí proceduru, sum danska stjórnin hevur skotið upp, og tað má Høgna Hoydal smyrja seg við, og hann hevur ongan moralskan rætt til
