Fyrrapartin mikudagin var Pól Fuglø á fundi við umboð fyri Klaksvíkar kommunu, har teir løgdu seinastu hond á ein kunningarfaldara. Hesin kunningarfaldarin skal sendast í hvørt húski í kommununi ein av fyrstu
landsumsitingini eins og fólki vald av vinnuni. Stjórin í Búnaðarstovuni, sum er landsstýsismansins høgra hond í landbúnaðarmálum, var formaður og samskipari í bólkinum. Bólkurin fekk ein greiðan arbeiðssetning
teimum fyrstu línubátunum, sum bleiv yvirdekkaður. Levi Joensen var skipari, men hjá teimum gekk illa í hond hendan túrin. - Skipið riggaði illa, og longu tá tað fór av Tórshavnar Skipasmiðju, var galið við
dýrabara land, mín kæri oyggjaflokkur, ei bað tú um ta band, teir løgdu runt um okkum, eitt haft um hond og fót, tú niðurbundið varð, ein gerð so ljót so ljót, hon ei sín líka sær. Í eysturi roðar sól, hon
Norðoya Sparikassi hevði tikið Eg var beint tá komin aftur úr Norra, har eg hevði verið og lagt seinastu hond á mína fyrstu fløgu, sum kom út 9. oktober, greiðir Ragnar í Vík frá. Ikki ígjøgnum nálareygað Ragnar
nøkunlunda at halda B36 kvinnunum, og hálvleiksstøðan var 1-0 til B36. Men í seinna hálvleiki gekk betri í hond hjá B36, og endaliga úrslitið gjørdist sum sagt 4-0. Sólva Joensen skeyt tvey av málunum hjá B36,
skotið móti málinum. Tjúkt var fyri av fólki, og tá dómarin metti, at onkur toftamaður hevði havt hond á, var einki at gera. Jákup á Borg setti brotssparkið trygt í netið, og so varð lagt upp til, eitt
sett av landsstýrinum at gera uppskot til broytingar í navnalógini. Nevndin leggur í løtuni síðstu hond á arbeiðið. Nevndaruppskotið inniber sambært Anfinni Johansen millum annað, at tað í størri mun skal
var tá saxofonleikarin Finnur Jensen ímóti endanum legði blásiljóðførið frá sær og tók mikronina í hond. Hann sang djarvt við rættiligari bluesrødd, og komin nakað inn í lagið, stóð Brandur Øssursson knappliga
andin yvir vøtnum lá, áðrenn tú hesar oyggjar sá. Men hvat vita vit við vissu um lond frá skaparans hond ? Frá sagnum hava vit mynd, at Fugloyggin rak fyri vág og vind, hetta hildu menn vera synd, tí vøkur