árið 1981 skuldi útnevnast til Ár teirra brekaðu. Boðini komu eisini til Føroya Landsstýri, og Claus Herman, sum tá var leiðari av Almannastovuni, fekk málið at umsita. Hann sendi brøv til øll táverandi feløg
sangur hevði Giggu’sa stóra áhuga, og gott hevði hon málið at syngja við, tað prógva bondini, sum Herman og hon sungu inn. Hetta var eitt vælsignilsi fyri mong menninsku, og er tey ofta enn at hoyra. Gigga
tit vóru altíð líka blíð, bæði tú og Herman, har manglaði onki. Tú Karolina reiddi sengur og ból til gestirnar og helt atlíkavæl ongantíð at tú gjørdi nokk og Herman stákaðist í køkinum og hjálpti til við [...] ið er best fyri okkum. Ærað verið minni um mína elskaðu systir. Svanhild Mátti Harrin veri hjá tær Herman og tykkara børnum og styrkt tykkum í sorgini. 1. Eg vil syngja ein sang um hitt signaða land, um
minnist ikki heilt, men haldi tað var einar 600 kr. Seinni keypti Ásmund, saman við Tórolv, Salli, Herman og Odvald, 40 tonsaran Harðaberg og drivu teir hann í nógv ár, og førdu nógvan fisk til virkið. Ásmund
seinastuni var hon farin at bila, og nú legði hann árarnar inn. Eftir sita konan Ingrid, børnini Herman, Maiken og Jonna, og fýra abbabørn. Otto og Ingrid, sum er ættað úr Nólsoy, búsettust í Havn, men
tað var, at arbeiða. Tá flakavirkið Sólaris lat upp í 1968 keyptu brøðurnir Sommer, Petur Hans og Herman ein 20-tonsara og vóru teir, teir fyrstu, sum avreiddu til Sólarris. Teir høvdu nógv fólk í arbeiði
sum nú eru saman við Ommuni hava tað gott. Vit vilja hervið lýsa frið yvir Ommuna. Hvíl í friðið. - Herman, Poul og Marian
fyrst í novembur. Mín besti vinur síðan barnaárini og javnaldur brádliga var farin. Eg kom at kenna Herman, tá eg sum smádrongur plagdi at koma til Nordepils at ferðast. Vit spældu saman mestsum hvønn einasta [...] leitaðu eftir tómum fløskum og soleiðis hugnaðu vit okkum úti í vøkru náttúrini. Tað kom eisini fyri at Herman kom norður til Múlar at ferðast og so gingu vit í haganum ella fóru ein túr á seiðaberg. Eingin vegur [...] útkoyrdir ”. Men vit vóru ungir so vit hildu tað ikki fór at bila, men túrurin gjørdist langur nokk. Herman fór til sjós skjótt aftaná, at hann var fermdur. Línubátur sjálvandi, tí hann var vanur við at egna
fyri:”húsmerafelagið”(!)). Teir vóru bara tveir brøður Óli (Óli P.) og Herman. Góðir brøður og góð trý ár eru ímillum teir. Herman var musikalskur, tey lótu hann spæla á orgul hjá Mariu hjá Alfred Petersen [...] Hornorkestrinum. Vit funnu saman beinanveg. Herman var ein herligur skemtari, eitt sindur øðrvísi enn Óli P.( - men er nakar heilt sum hann?). Eitt dømi av mongum: Herman fortaldi, at um onkur í práti fekk frænir [...] at tekn...? Og Herman svaraði - áðrenn spyrjarin var liðugur: “Ja, absolutt, men bara nakað annað - (!)” Sagt varð frá, at pápin ein dag so fegin fortaldi fyri Óla - nú ið Fanny bar Herman undir hjartanum
tiknar til eftirtektar. Vit vóru errin av okkara yvirlækna, sum saman við almannastjóranum, Klaus Hermann sála, og øðrum góðum fólki gjørdu eitt satt pioneerarbeiði fyri at rudda rás fyri táverandi andv