ið má gerast, og her vildi eg ynskt, at vit kundu styrkt lógargrundarlagið. Til dømis hava tey niðri ta skipan, at venjingarmiðstøðir fáa ein súran »smiley«, um tær ikki eru undir eftirliti og við
fuglur at vera rávøra. Sum smádreingir plagdu vit at keypa royttan lunda úr tættleypi frá nólsoyingum niðri á Kongabrúnni; 20 oyru fyri hvønn fuglin. Eg veit einki um, at tað var rávøra úr Nólsoy, ið mamma
pannukøkur. Seinni gekk leiðin til einaasta pylsuvogn, sum hevði nakað upp á seg. Bæjarins beztu niðri við havnina. Hressingaskálin er broyttur síðani, men Bæjarins beztu er í sama stað og selur enn sum
tryggum føroyskum, um tá ið hann slapp inn á læraraskúlan fyri 48 árum síðani. Í 1966. Eg seti bilin niðri í Vágsbotni og gangi niðan móti Klokkarastovu, har Trygvi býr fyribils. Seinni fái eg at vita, at
og uppbyggjandi politikkur. Privata nýtslan er í dag sera lág. Nýtslukvotan væntast at vera heilt niðri á 82% í mun til 95% vanliga. Um bert føroyingar nýttu sama part av lønini til nýtslu, sum vit gera
við at sleppa inn á ravmagnsmarknaðin. Hartil hevur onkur, við landspolitiskum vælsignilsi, ligið niðri í pengatrognum hjá SEV og sopið seg feitan í eina sneis av árum. Lobbyisman hjá hesum áhugamálum er
eru hinvegin aðrar kanska uppaftur eymari myndir frá góðu unglinga døgum teirra, Elsu og Ingálvs, niðri undir krígnum (s.76). Og eingin av teim monumentalu (bestiltu?) persónsmyndunum av tryggingarstjórum
deildarsjúkrasystir á Barnadeildini, frá í blaðnum hjá sjúkrasystrafelagnum, Vøka, at hon hevði arbeitt niðri og kom heim í 1953 og bað um arbeiði á Dronning Alexandrines Hospital. Hon var tá biðin um at fara
vegna relativu fráveruna av ungum fólki á Tvøroyri kann konfliktlinjan “ung ? gomul” verða hildin niðri, og tað kann síðani viðføra, at demografiska samansetingin skeiklast uppaftur meiri. Livst so spyrst
Skipari var nólsoyingurin, Vilmund Poulsen. Vit fiskaðu norðanfyri. Byrjaðu við 60 gørnum, men endaðu niðri á 40 gørnum. Haldi meg minnast, at vit fingu einar 1800 tunnur av sild hetta fyrsta árið, eg var við
