arbeiðinum. Nú var eg til reisigildi, og har varð upplýst av forkvinnuni hjá H71, sum er Sunneva Jakobsen, hon segði, at limatalið hjá H71 er fari frá 100 til yvir 300 limir síðani 2006. Hetta er ein rættuliga
hjá Steffen Brandt, tá gestasongkvinnan Camille Jones kom á pallin og sang "En perfekt verden", ið hon hevur gjørt yvir gamla TV2 lagið, "Vi skaber en perfekt verden". At hoyra hesa góðu songkvinnu saman
stundir at finna útav, hvussu tey skulu fiska hann. Tískil hava skipini gjørt av at selja og hóast hon ikki formliga er seld, er ein fyribils avtala gjørd við JFK hjá Hanus Hansen í Klaksvík og Framherja
Norske folkeeventyr, og allastaðni í Evropa varð bókin móttikin sum tann sanni søguskatturin hon er. Í nýggja søgusavninum frá Bókadeild Føroya Lærarafelags eru 14 av teimum bestu og kendastu
konsertir - eisini um eina røð av tiltøkum og verkstovum, har fólk, eisini aðrastaðni frá, kunnu luttaka. Hon sigur, at bæði stovnar, virkir, handlar, frítíðar- og áhugafelagsskapir eins og einstaklingar í býnum
teirra, Norske folkeeventyr, og allastaðni í Evropa varð bókin móttikin sum tann sanni søguskatturin hon er. 14 tey bestu og kendastu Í nýggja søgusavninum frá Bókadeild Føroya Lærarafelags eru 14 av teimum
leygardagin, og tíðirnar kundu eisini boðað frá, at kappingin ofta hevur verið størri og tættari, enn hon var tað hesa ferð. Í kappingini millum 5-mannafør við dreingjum vann Drekin í tíðini 4.47.22. Metið
leygardagin, og tíðirnar kundu eisini boðað frá, at kappingin ofta hevur verið størri og tættari, enn hon var tað hesa ferð. Í kappingini millum 5-mannafør við dreingjum vann Drekin í tíðini 4.47.22. Metið
framføra fyri somu áhoyrarafjøld, er tað ofta torført at koma við nýggjum, tí fjøldin vil hava tað, sum hon longu kennir. Hetta var tó ongantíð ein trupulleiki hjá Høgna. Hann spældi mest sum bara sangir av
sum flokkurin annars er partur av grundarlagnum undir, og eini samgongu, sum er so mikið breið, at hon hevur meiriluta, hóast Miðflokkurin hevur leiklutin, sum hann hevur átikið sær. Talan er um løgið paradoks