sonur Leo Hans Johannesen, sum doyði í druknivanlukku í Mykinesi í oktober í 1991. Teir høvdu flutt seyð av fjallgongu á Borgardali, tá vanlukkan hendi. Mamman er Karin Holm Johannesen. Tey eru bæði ættað
ein festari við útbúgving fáa rakstur í eitt 3-4 marka festi? Hevur ein umsøkjari, sum hevur røktað seyð alt lívið, ikki betri førleika at røkja eitt festi enn tann bókligi? Vit eiga samstundis at hava pláss
øðrum, men tit hava leingi dagført hann og tikið hann við inn í framtíðina. Hann sipar til, at umframt seyð og fuglaveiði, hava hvalbingar gjørt Oynna til eitt ferðamál og tað nýggjasta er, at teir nú eisini
morbróðir sínum er Heðin tíðliga sum seint á trøðni í Havnardali. Tey fáast í felag við dunnur og seyð og alt, ið hartil hoyrir. Sum ungur leitaði Heðin tó út um garðarnar. Eftir lokið handilsskúlaprógv
til at koyra allan henda matin burtur. Og tað skuldi tað verið, óansæð um talan er um grind, kálv, seyð ella annað, tí um vit ikki hava virðing fyri, at mati skalt tú fara væl við og vera takksamur fyri
bóndi. Men orsøkin til, at Jenis ikki gjørdist bóndi, er sambært Jenisi sjálvum, at hann valla kennir seyð frá øðrum kríatúrum, meðan beiggin kennir hvørja kleyv í syðru helvt í Suðuroy. Jenis valdi læknastarvið
bóndi. Men orsøkin til, at Jenis ikki gjørdist bóndi, er sambært Jenisi sjálvum, at hann valla kennir seyð frá øðrum kríatúri, meðan beiggin kennir hvørja kleyv í syðru helvt í Suðuroy. Jenis valdi læknastarvið
pakkast inn. Orð um loysing, frælsi og koloniir geltu heilt suðuri í Heystbjørgini og loysti hvøkk á seyð og annað ferføtt á Streymoyarlandinum. So bragdliga treiv hann í ta einu vísuna, at garðurin kring
vektina hjá seyðinum, fyri at kunna menna ein hagtalsgrunn, sum kann vera bóndum og øllum, ið fáast við seyð, til hjálpar. - August er ikki vanlig fjalltíð, men hetta fjallið kann geva okkum svar uppá ymsar [...] vánalig, og at hetta hevur havt ringa ávirkan á seyðin Umframt at nógvir siga seg hava mist nógvan seyð, tykjast bæði ær og lomb at vera verri fyri enn vanligt. Hetta verður í ávísan mun stuðlað av tølunum
yrkjari, og í huganum hjá mongum er hann helst eisini óloysiliga knýttur at náttúruni, har hann fæst við seyð, høsn ella neyt. Og júst í náttúruni finnur skaldið íblástur, og mangar eru perlurnar um heimstaðin