2. november. Alla sálna dagur. Umleið ár 1.000 kemur í tann siður at halda minningarorð fyri øll, sum farin vóru, og ikki bara fyri halgimennini. (Axel Tórgarð: Dagar og nøvn í álmanakkanum, 2. broytta

ov tíðliga komst tú í henda heim og ov tíðliga fórst tú hagar frá mammusa elskaði skattur 17 dagar vit fingu her og ov skjótt teir fóru. Harrin styrki og ugga gev mammu systrum og pápa at vit teg aftu

Umgyrdur av sínum nærmastu og teimum altíð lívgandi starvsfólkunum á Suðuroyar Ellis- og Røktarheimi, gjørdust bondini, ið binda hinumegin sterkari enn tey bondini, sum halda til okkara verð. Hondin,

vit aftur til sonin Christian, vanliga kallaður Ludda Kristian. Tá ið hann doyði, vóru skrivað minn­ingarorð um hann í Dag­blaðnum og Tingakrossi.. Christian var kendur um allar Føroyar bæði sum handilsmaður

Um morgunin hin 13. oktober heilsaðust vit, áðrenn farið var til verka hendan dagin. Seinni bleiv eg ringdur upp og fekk tey tungu boðini, at tú ikki longur vart ímillum okkum, og at tú hevði verið fy

Vit hava mist eina fyrimynd. Sum nærmasti beiggi, hava vit fylgst ein stóran part av lívinum. Og eftir siti eg við minnum um lítlabeiggja, sum eina stóra fyrimynd. Løgið at hugsa sær, tí eg havi altíð

Dagurin í dag, 4 des. 2009, er ein dagur, ið leiðir tankarnar til tín, góða Ingrið, tí tú hevði fylt 50 ár, og nú bindiklubburin er samlaður, kennist tað sera tómligt, at tú ikki er ímillum okkum long

gjørdu fyri tey, sum vóru minni væl fyri. Tá ið Sigrid Niclasen doyði skrivaði Dimmalætting hesi minningarorð: “Nakrar merkiskvinnur eru bornar her á landi. Sigrid Niclasen var ein teirra. Hon var av gamlari

Góða lítlasystir! nú tú ert farin handan sýnina, leita tankar mínir í takksemi aftur til tín. Ikki er mongum unt, at hava átt eina so góða systir sum teg og at eiga so rík minnir, at gleðast um. Barna

Turið varð fødd ólavsøkuaftan í 1948. Pápin var Sverri Dahl, landsantikvarur, og mamman var Paula, sjúkrasystir, ættað úr Eysturjútlandi. Sverri hevði framúr góða sangrødd, tenorur, og hann var vanur