morgun, tá ið søldfirðingar ringdu til løgregluna at boða frá einum ferðsluóhappi. Talan var um ein bil, sum var farin oman av vegnum, og tey vóru vaknað av brestinum, tá ið bilurin fór útav. Bilurin var
talan var um eitt lítið óhapp, kann tað kortini verða ein dýr søga fyri bilføraran. Talan var um ein bil, sum stóð parkeraður í Havnini, men bádliga fór hann á rull og endaði í einum lyktapela. Eitt vitni
tilsamans, ella 80 krónur meiri enn tunnilsfelagið hevur upplýst. Hann sigur eisini, at talan var um sama bil, so hevði hann, av øllum illum, fingið eina rokning við einum ómaksgjaldi, so var tað tað. Men hann
steðga. Tað er munur á einum slíkum máli og einum máli, har onkur kanska missir eina bilhurð á annan bil. Tá plagar løgreglan at lata bileigararnar finna út av tingunum, um tað ber til. - Men, ein slík hending
bilførarar eisini fingu somu heilsan frá løgregluni. Tað var fyri at brúka fartelefon meðan teir koyrdu bil. Seinni var tikin fyri rúsdrekkakoyring í miðstaðarøkinum.
hugsa um ferðsluna rundan um teir, tá ið teir koyra bil, og at geva sær stundir, ístaðin fyri at hava tankarnar alla møguliga aðrastaðni, tá ið teir koyra bil. Løgreglan sigur at í gjáramorgunin varð ein bilførari
ferðsluóhapp í Klaksvík, har bilførarin var rýmdur av staðnum. - Ein bilur hevði rent í ein parkeraðan bil, men sjálvur skaðin var ikki serliga stórur. Men viðkomandi, ið hevði rent á, rýmdi av staðnum, upplýsir
bilførari ringdi og vildi sleppa at blása í alkoholmátaran fyri at vita, um hann var nóg edrúur at koyra bil. Hann hevði drukkið, men var ikki vísur í um tað var runnið av aftur, og tað vildi hann tryggja sær [...] áðrenn hann setti seg við róðrið, og tí vildi hann sleppa at blása í alkoholmátaran. - Vit høvdu ongan bil nær í námind av, har bilførarin var, so vit góvu honum tey hyggjuráðini at bíða til eftir døgverða
at koyra bil ávirkaður av heilivági ella rúsevnum. Tað vísti seg eisini, at bilførarin hevði heldur einki koyrikort so ein revsing fyri tað verður løgd oman á. Tað er líka ólógligt at koyra bil ímeðan ein [...] av rúsdrekka. Á nógvum heilivági stendur eisni ein ávaring um, at tað kann vera vandamikið at koyra bil eftir at hava tikið heilivágin.
rivjabein. Annars slapp hann ómetaliga væl frá óhappinum. Bilurin steðgaði í brekkuni, og fallið hevði verið høgt, um vørubilur hansara var rullaður víðari. Í gjárkvøldið fór sløkkilið
