Tað mælir høvundin Mats-Eric Nilsson øllum brúkarum at gera. E621 er ein tann vanligasti smakkstyrkjarin og verður nógv brúktur í virkisframleiddum mati, sum til dømis pulvursósum, livurpostei, chips,
Frítíðarklubbin møtist tvær til tríggjar ferðir um vikuna. Einaferð um mánaðin hava vit mat-kvøld, og tá gera vit mat her. So eru vit úti og eta, í biograf, bowla, hava spælikvøld, ganga túrar og annað, sigur
meðan eg var staddur við fótbóltslandsliðnum í Landskrona, plagdi at siga, at eigur tú tak yvir høvið, mat í munnin og klæðir á kroppin, so skalt tú ikki at klaga. Hin gamli legði aftrat, at tað eru so mong
, gjørdist hon ógvuliga sjúk. - Eg hevði ringa magapínu, tá eg kom heim. Eg orkaði ikki at síggja mat. Eg kláraði ikki at royna eina suppu, og eg kláraði ikki at drekka. Trupulleikarnir helmaðu ikki í
1995 til 2013. Hann heldur, at tað er ein skeiv avgerð hjá flogfelagnum ikki at bjóða teimum ferðandi mat og drekka umborð. Hann sigur, at hetta ávirkar ikki ferðaseðlaprísin nevnivert – og at tað er ein sera
hetta eru tankar og kenslur tú fær fram, tá tú starvast sum tænari og borðreiðir fyri teimum góðan mat og drekka. Igo heldur ikki, at tað er rætt, sum onkur vil vera við, at ferðafólkini, sum brúka hesa
nógv tilboð at velja ímillum í frítíðini. Tað er ikki longur nokk bert at hava eitt arbeiði og fáa mat í munnin. Í dag seta fólk onnur krøv, tí tað skal vera spennandi, mennandi og áhugavert at vera, har
festivaløkinum. Eisini eru fleiri, sum koma inn á caféteria hjá okkum og keypa grillmat. Tey selja mat inni í Kelduni, men tá tað eru so nógv fólk, sum vanliga eru á Fjarðafestivalinum, so kunnu bíðirøðirnar
saman við øðrum, sum eru í somu støðu, og gera ymiskt, ið hugur er til. Møguleiki er at gera fimleik, mat, spæla onkur spøl, hondarbeiði, lesa bløðini, hvíla og ymiskt annað. Eisini ber til bara at koma og
fyri sjúklingin merkir tað, at hann setir tamarhaldið á sær sjálvum í vanda. Eitt normalt forhold til mat verður sostatt ein hóttan móti allari sjálvsvirðingini, sjúklingurin hevur bygt upp um etingarólagið [...] júka tann sjúka um at eta sum onnur, tí tað fær ongantíð loyst ein trupulleika, sum ikki snýr seg um mat. Aftaná fyrilesturin hjá Finn Skårderud greiddu Heri Kragesten og Anna D. Henze, sálarfrøðingar, frá