og at hetta var eitt hendiligt óheld , sum tikið verður til, so fær slík hending mong av okkum at yppa øksl og spyrja, hvat gongur fyri seg. Hetta er nevniliga ikki fyrstu ferð, at flaggskip okkara ber
illmeingi. Hátt hevjaða ókunnumynd. Sum gleppur veruleikin tynningum. Peikandi fingur. Vit føringar yppa herðar til sum danska gudin. Nøgdir við kvinnu á veggi. Pastell. Legg tíðina í eina eskju, og bíðað
og virða teirra visiónir og mál. Tað er gott at tað eru fólk sum bróta uppum armar, har onnur bara yppa øksl. Nógvir einarar fella frá, tí teir fáa ikki neyðuga stuðulin til at fremja oftani góðu søk sína
frammanfyri heldur enn at tøva í siðbundnum afturhaldi? Tá ið tú nevnir hetta fyri teimum tilkomnu, yppa tey øksl og koma við einum orðafloymi av óviðkomandi møsni. Vit vaksnu eru ov aftarlaga. Kjøtið Eg
føroyska leiklutin í hesum máli. Vónandi er hann so mikið at sær komin, at skjalprógvini fáa hann at yppa øksl at sær sjálvum og sínum goragangi ímóti tí sindri, sum enn finst av vinstrahallum politikarum [...] fór at bera til hjá vinstravonginum at finna saman til mikið gagn fyri samfelagið. Men tíverri má eg yppa øksl, tá eg síggi hesi, sum siga seg umboða vinstravongin, kasta við runu eftir hvørjum øðrum, meðan
føroyingum orsøk til størri høvuðbrýggj? Er tað veruliga so, at vit sum fólk og sum tjóð bert eiga at yppa øksl og siga “tað má nokk fara at ganga”, ella eiga vit at ásanna, at fólkaræði okkara ber greið tekin
okkara býráð ikki dugir at síggja tað! Aldagomul søga og aldagamalt strev fara fyri skeytið og tey yppa øksl og kalla tað framburð. Tað er svárt at skula uppliva, at hetta kann fara fram í okkara tíð. Hvar
seg saman til at gera nakað við málið, sum tó er lítið hugsandi, táið løgmaður hevði mestan hugin at yppa øksl, ella heldur royndi at gera gjøldur burtur úr hesum 13 spillnaknu steggjunum, við Keldumanninum
óverdug, hetta er skomm, hetta hoyrir farnum øldum til. Men hvat ger løgmaður og hansara, jú, teir yppa øksl, og tað gera eisini allir samgongulimirnir. Eingin teirra kennir minstu skommina av, at vit verða
hevur verið at sæð í bløðunum frá honum á vísindaliga økinum, má sigast at vera mis-informatión. Nógv yppa bert øksl tá tey síggja tílíka skriving, men almenningurin fer helst so við og við, at fáa eyguni
