E. D. Olsen. Kór luttekur. Vestmanna: konfirmatión kl 11,00, Inga Poulsen Dam Sandavágur: kl. 11, altargongd David Johannesen Sjóvar kirkja: kl. 11, konfirmatión, Símun P. Jacobsen Fríðrikskirkjan: kl
Hanus Simonsen altarg. Húsar: kl.15.30, Skótaguðstænasta, Hanus Simonsen Viðareiði: kl. 12.00, altargongd, Elsa Funding. Talan gongur fyri Heimamissiónina Hvalba: kl.12.30 Símun Jacobsen, Kór av Tvøroyri
Poulsen Dam. Í Vestmanna kirkju gongur talvan til Føroysku Sjómansmissiónina Fuglafjørður: Kl. 11, altargongd, Uni Næs Funningsfjørður: kl. 16, Uni Næs, altarg. Í Fuglafjarðar prestagjaldi gongur talvan
úli Fuglafjørður: kl.11.00 familjugudstænasta saman við sunnudagsskúlanum. Sandavágur: kl 11.00, altargongd, Inga Poulsen Dam Bøur: kl. 11, altargongd David Johannesen Christianskirkjan: kl. 11, altargangur
serliga til ung frá konfirmantaldri og uppeftir. Øll eru annars vælkomin. Høvi verður at koma til altars og at tendra ljós fyri onkrum. Eftir gudstænastuna verður drekkamuður fyri øll í kjallaranum. Verið
telja talið av teimum, ið koma til altars, og hetta hevur verið siður í Klaksvík. Vanligt var her at meta soleiðis, at 1/4 fer til altars og tað koma yvir 100 til altars, tá altargongd er, vísir Niels Pauli
prestur lat breyð niður i vínið og lat so ílætið ganga runt hond úr hond, til øll høvdu verið til altars. Guðstænastan fór fram á Fulanimáli, so striltið var at fylgja við. Men okkurt sálmalag kendi Alma
kokkur umborð. Altarljósið sloknaði fyri Viggo Brøðurnir gingu til altars sum tey flestu onnur. Teir høvdu eisini verið til altars, beint áðrenn teir fóru avstað við “Lauru”. Viggo segði fyri mammu sína
samkynd skulu í kirkjuna fyri at vígast sum brúðarpar, men hava tey valt at liva saman og koma til altars eins og øll onnur, vildi eg hildið, at tey vóru í sínum fulla rætti til at verða signaði eins og [...] og øll hini. Tey munnu vera fá, ið uppfylla tær treytir, ið skriftin áleggur okkum, ið fara til altars. Tað sær út til, at einki mark er fyri, hvat fólk fáa seg til at skriva í heilagari vreiði. »Fregnir«
hann at fara í hernað, sum hann segði. Og minnast vit seinastu ferð, Amandus var í kirkju og til altars, at hann tók nýstroknan lummaklút upp úr lummanum og streyk sær um munnin, sum hann plagdi, reistist