Tvøroyrar Kommuna bíðar eftir einum loyvi frá fútanum um at taka upp seyð, sum er farin inn har, hann ikki hoyrir heima, og afturfyri eitt gjald lata hann aftur til eigaran. Hetta kemur fram eftir at

menn, ið munnu hava hug til at vera heimagangandi, ansa eftir børnum, gera mat – og kanska fáast við seyð og gæs ella pjøssast upp á hús og urtagarð. Normarnir í verandi samfelagi høvdu sett ein slíkan mann

barnaheimi hansara í Haldórsvík var seyðahald eitt evni, ið nógv varð tosað um. - Pápi mín hevði nógvan seyð, og soleiðis fekk eg eisini henda áhugan, greiðir hann frá. Týsdagin hittu vit hann norðuri á Viðareiði

árið havt meiri tíð saman við familjuni, sigur Jónhard. Umframt hetta, dámar honum væl at fáast við seyð. Hann er fastur fjallmaður “Úti á Dal” teir kalla. Og tá teir fara við ella eftir veðrum í Miðvágsurðini

handverk av so ymsum slagi, og tá ið hann gevur sær stundir at spenna frá, veltir hann epli og fæst við seyð og gæs. Ofta verður sagt, at um tú skalt fáa nakað gjørt, so skalt tú heita á tey,sum frammanundan

ári. Um tú ikki var sjónvarpsvertur, hvat hevði tú so verið? Bóndi. Mær dámar so væl at fáast við seyð og rokast úti. Men eg kundi nú eisini hugsað mær at lisi løgfrøði ella medisin, men tað er nú á g

mín persón og mítt lív, á ein so góðan og stóran máta, at tað finnast ikki orð fyri tí. At fáast við seyð dámdi honum eisini sera væl, at fara til fjals, at fletta, í hoyggjan og ikki minst, tá farast skuldi

garðinum vóru eisini mjólkneyt, men hesi vórðu tikin av, tá Leivur tók yvir. Síðan hava vit bara havt seyð. Tað var ein stór umbroyting hjá Elini at skula flyta úr Syðrugøtu, har hon búði millum fjøll og út

“støvets år.” Men fyri tað fer hann neyvan at ganga fyri einki. Honum dámar væl at rokast, eisini við seyð. Hann er eisini við í Klaksvíkar Hornorkestur, har hann hevur spælt í 50 ár. Føðingardagin eru vit

útróðrarbát í fleiri ár. Seinastu árini starvaðist tú hjá Miðvágs Kommunu. Væl lýddur av øllum. Hevði seyð og gæs í fleiri ár . Tær dámdi so væl at fáast við kríatúr og at koma norður á trøðna ta tíðina, seyðurin [...] og hevur tað verið hugaligt, tá ein annars er einsamallur í húsi. Albert fekst eisini við at hava seyð inntil fyri nøkrum árum síðani. Kom onkuntíð á gátt í heimi okkara og kunnu vit bara bera tær alt