Mong vórðu tey, sum eygleiddu henda fima svimjara, ið hevur sett Føroyar á landakortið eins væl og okkara fótbóltslandslið hevur gjørt tað. Og løgmaður dylur ikki fyri, við einum skálkabrosi,
so nøkulunda javnt við báðum kynum. Í politikki er ringt at seta kvotu á, tí soleiðis sum okkara demokratiska valskipan er skrúvað saman, so ber tað ikki til. Tí hvílir ein nógv størri
ein spurningur um tíð, áðrenn hol kom á. Venjarin var væl nøgdur aftaná fyrra hálvleik, hann bað okkum at halda fram við trýstinum, so skuldu málini nokk koma, segði ein fegin Gunnar á Steig aftaná dystin
á sínum egna flokki, sum syndrast. Sjálvandi skulu vit vísa hógv í búskaparmálum. Men vit spara okkum ikki einans úr fíggjarkreppuni, og tað almenna eigur sjálvandi sína ábyrgd at hava virksemi
Føroyar ynskja ikki serlógir ella serrættindi, sum eitt nú lógina um skrásett parlag, ið flest okkara grannalond nú eru farin burturfrá. Vit ynskja at gerast partur av tí lóggávu, ið er á økinum
að sína skrivstovu á Christiansborg. Báðir fólkatingsmenninir eru eisini valdir á løgting. Okkurt bendir á, at Javnaðarflokkurin – fyri at vinna undirtøku – fer at føra fram, at somu persónar
glottar at hóma í spælinum ella úrslitunum, og tað er ikki ofta, vit kunnu taka okkurt stimbrandi við okkum. Tað er tungt. Ebbe Kristin Thomsen, B71, harmast um støðuna. Sandoyingar eru bukaðir bláir og
glantrileikur, sjálvdráttur og sundurlyndi. Hetta bendir á, at politikarar heldur vilja gera okkurt annað. Onkur vil látast sum um og vinna øðrum neisur, fleiri vilja fyri alt í verðini seta síni
at ein fyribilsavtala varð gjørt. – Ja, tað segði eg og so var. Men vit høvdu møguleika at trekkja okkum, og tað gjørdu vit, tí vit vóru ikki nøgdir, sigur hann. Slíkar avtalur eru fyri at binda seljara
allir, at hann er ein framúr spælari, og eg havi sagt við hann, at hann er væl komin at venja við okkum. Enn er hann ikki komin, og hann verður ikki við ímóti NSÍ. Tað verða teir, sum hava spælt okkum
