hátíðarligari nú enn áður. - Mín ólavsøka er eisini broytt frá fyrstu ferðunum sum tannáringur, tá eg mest var úti til seint á kvøldi og um náttina, til nú at luttaka í tiltøkunum um dagin og um kvøldið. Hvørt

komu teir væl burturúr tí. Men tað vóru álopsdygdirnar hjá spælandi venjaranum, sum tað varð dúvað mest uppá. Verjan royndi seg ofta við longum sendingum, og NSÍ verjan hevði av góðum grundum stóra virðing

Mest skakandi fótbóltssøgan sunnudagin mundi vera, at føroyski landsliðsmálverjin, Jákup Mikkelsen, varð skaddur og noyddist miðskeiðis í 2. hálvleiki at taka seg úr stríðnum, tá felagið hjá honum, Herfølge

- Ja, eg fari á ólavsøku. Tað er torført at taka burtur úr rúgvuni, hvat mest áhugavert er við ólavsøkuni. Tað sigur Bjørn Patursson. - Fyri meg er ólavsøkan í sær sjálvum neyðug. Tá hava fólk frí og hava

Anholt nevndi, at vert er at gera vart við, at vit í Føroyum hava nógv veður. Men tann størsta og mest sermerkta hendingin av øllum í Føroyum, sum vit ongantíð hava marknaðarført serliga væl, er ólavsøkan [...] Føroyingar eiga miðvíst at fara undir at marknaðarføra sína tjóðarhátíð í øllum Norðurevropa sum mest serstøku árligu hending í Norðuratlantshavi. Hetta hevði ment vitanina um Føroyar og fingið fleiri

ikki gingið nakað serligt hjá nýggju manningini. Men á Havnarvág glapp av álvara. Tjaldrið var fremst mest sum allan róðrarteinin, og harvið fingu teir av álvara eitt plástur á tað, sum higartil hevði sæð

ikki gingið nakað serligt hjá nýggju manningini. Men á Havnarvág glapp av álvara. Tjaldrið var fremst mest sum allan róðrarteinin, og harvið fingu teir av álvara eitt plástur á tað, sum higartil hevði sæð

og við virðing fyri tí sum heilagt er. Sum áður nomið við, er tað ógvuliga ymiskt, hvat vit leggja mest dent á undir ólavsøkuhaldinum. Hjá mongum í landið okkara er tað ítrótturin, sum fær eitt sera stórt

líka í, um føroyingar ætlaðu sær at hátíðarhalda ólavsøkuna, og veðrið ólavsøkuaftan var tí av tí mest lumpisliga. Toruskýggini hingu tung yvir Keypmannahavn og ikki færri enn tríggjar ferðir vóru so ógvislig [...] á Bryggjuni. Kappróður var eisini á sjónum við Bryggjuna. Hesin róður við føroyskum bátum var tó mest ætlaður sum framsýning av føroyskum kappróðri. Serliga forkunnugt var hja føroysku útisetunum at fáa

og fyrimyndarligt, at tað eru stigtakarar, sum ikki hugsa um, at nú skulu tey skúma róman og vinna mest møguligt burtur úr teimum túsundtals føroyingum, sum vitja høvuðsstaðin á tjóðarhátíðini. Tí ólavsøkan