øsing. Eftir míni fatan, hevur tað tíverri eydnast Jákup Egholm Hansen, at ærumeitt MARK, ærumeitt meg, diskriminerað allar kinesarar, stemplað komandi ”getto” leigarar, ærumeitt býráðslimir og manipulerað

fyri . Tórshavnar kommuna er jú ein kommuna fyri øll. Set tí X við eitt av valevnunum á lista E, t.d meg!

hesum slagi fáa møguleika at gerða slíkar loysnir. Set tí X við eitt av valevnunum á lista E, t.d meg!

mála. Bara tað at síggja sólarljósið koma ígjøgnum mjørkan ein myrkan dag er nóg mikið til at fáa meg at fara eftir penslinum. Poul er dagliga lærari. Hann sigur, at eisini hjá børnunum fær hann íblástur

viðurskiftir hann kundi hugsa sær at havt á munni: »M.a. spurningurin um meg sjálvan sum skald. Harragud William, nú hevur tú kent meg í 37 ár (rødd sum Tom) og kortini er tað ikki fyrr enn stutt síðani riva [...] útróðrarblóð í mær, at eg ikki gjarna liggi ein dag av mær, tá líkindi annars eru tolulig. (...) Tú skilir meg altso, síggi eg av øllum brøgdum: at tað ikki einans er eina søgu eg vil skriva, ikki heldur einans [...] siga. Um hetta innasta endamálið kann náast, er kanska ein stórur spurningur, men einki kann gleða meg meira enn at frætta, at Tú hómar eitt perspektiv. Uttan perspektivið verður bókin einans hálv. (..

havi eg lisið tí tað var skylda mín, lestursins vegna (Corneille), men annað hevur av sonnum glett meg, ikki minst Voltaire og Anatole France«. Í einari samrøðu við Bjarne Nielsen Brovst meira enn hálvtrýss

havi eg lisið tí tað var skylda mín, lestursins vegna (Corneille), men annað hevur av sonnum glett meg, ikki minst Voltaire og Anatole France«. Í einari samrøðu við Bjarne Nielsen Brovst meira enn hálvtrýss

tað er við gleði, at eg geri alt fyri TB. Eg havi nógv góð fólk rundanum meg, og eri takksom fyri tey sum hava innstillað meg, segði Eyðdis í samrøðu við Trónd Arge. Hini innstillaðu vóru Jón Brekku hjá

sum øll vita. At TAÐ skal vera nakað serligt, er faktiskt nokkso ræðandi. Tí sum fleiri søgdu við meg aftaná: Hatta er so. Vit vita tað øll. Men vit tora ikki at siga tað… Í morgun hava danskir jødar skriva

fullvísur í, at eg havi tapt hetta slagið. ÍSF fer ongantíð at viðurkenna sítt mistak, og atburður RSF fær meg at staðfesta, at her gerst ikki meira. Rógva kunnu vit um heimsins høv, men fáfongdini vinna vit ikki