inni fyri, at tú var eitt konubrot. Eg kann minnast sum smádrongur, at tú og abbin høvdu bæði neyt og seyð, og nógv jørð hoyrdi til húsið, so tað var nokk at takast við. Eisini arbeiddi tú nógv á flakavirkinum

situr ein fróðarmaður og skrivar. Hann hevur hetta sum sítt skrivihús og kunnar um myndir, bøkur, seyð – ja, eina vanliga bygdarmentan, sum livir bæði á mannamunni og í verumáta hjá fólki her á staðnum [...] hava livað eitt heilt lív á skipabunka ella við havsins rendur her á landi. Hava havt konu, børn, seyð og siga søgu um torvskurð, t. d. á Góðadali, Úti á Dølum, í Halgadali, og sitera onkran gamlan fuglfirðing

Skálar at kroka. Her plagdu skipini eisini at koma eftir posti. Føroyingarnir plagdu eisini at keypa seyð frá bóndunum, so teir kundu fáa eitt sindur av feskum kjøti. Afturfyri lótu teir salt og aðrar vørur [...] bóndagarðar, sum hoyrdu til kirkj­una. Her var gott at liva, eisini tí at tað bar væl til at hava seyð her. Sjógvurin gav eisini nakað av sær sum rekavið, fisk inni við land og nógvan fugl. Men í 1910

sundur í fimm rúm í rættini. Hetta er ein rættiliga praktisk loysn, serliga hjá teimum ið eiga nógvan seyð. Her fáa tær ein møguleika at kunna skilja seyðin sundur í hesi fimm rúmini. Arbeiðnum við rættini

í 14/16 Grim­inish, Benbucula á ytru Hebrid­unum, har tey høvdu ein bóndagarð. Tey høvdu 15 neyt, seyð, gæs og hønur. Tey skóru eisini torv fyrstu tíðina. Einaferð gekk ein neyta­sjúka. Nógv neyt doyðu

útróðrarbát í fleiri ár. Seinastu árini starvaðist tú hjá Miðvágs Kommunu. Væl lýddur av øllum. Hevði seyð og gæs í fleiri ár . Tær dámdi so væl at fáast við kríatúr og at koma norður á trøðna ta tíðina, seyðurin [...] og hevur tað verið hugaligt, tá ein annars er einsamallur í húsi. Albert fekst eisini við at hava seyð inntil fyri nøkrum árum síðani. Kom onkuntíð á gátt í heimi okkara og kunnu vit bara bera tær alt

“støvets år.” Men fyri tað fer hann neyvan at ganga fyri einki. Honum dámar væl at rokast, eisini við seyð. Hann er eisini við í Klaksvíkar Hornorkestur, har hann hevur spælt í 50 ár. Føðingardagin eru vit

garðinum vóru eisini mjólkneyt, men hesi vórðu tikin av, tá Leivur tók yvir. Síðan hava vit bara havt seyð. Tað var ein stór umbroyting hjá Elini at skula flyta úr Syðrugøtu, har hon búði millum fjøll og út

mín persón og mítt lív, á ein so góðan og stóran máta, at tað finnast ikki orð fyri tí. At fáast við seyð dámdi honum eisini sera væl, at fara til fjals, at fletta, í hoyggjan og ikki minst, tá farast skuldi

ári. Um tú ikki var sjónvarpsvertur, hvat hevði tú so verið? Bóndi. Mær dámar so væl at fáast við seyð og rokast úti. Men eg kundi nú eisini hugsað mær at lisi løgfrøði ella medisin, men tað er nú á g