Hondbóltur Jákup Mørk Tað er einki at taka seg aftur í, at seinastu dystirnir hjá Stjørnuni als ikki hava lagað seg soleiðis, sum leikararnir sjálvar høvdu vónað. Sjey dystir hava bert kastað tveir si
seyðamenninar: Óttist ikki, tí tykkum er í dag ein frelsari føddur. Jólini kunnu eisini verða ein kreppa fyri tað einstaka mannahjarta. Ert tú sokkin so djúpt í synd, sorg og deyðaangist, sum nakað menniskja [...] okkum, tað skulu vit eisini gera móti teimum. Hann hin reini og syndafríi doyði fyri tínar syndir. Kreppa ella ikki, so kunnu jólini verða tey kyrrindi í lívi tínum, har rákið vendir hart frá vandasjógvi
Klaksvík dúvar upp á í dag, varð gjørt í 80'unum, sigur Jógvan við Keldu. Fyrst í nítiárunum rakti kreppa Føroya land, og hon merktist eisini í Klaksvík. Jógvan við Keldu kom til aftur sum borgarstjóri í
vit í tekstheftið, so ilskist eg inn á danismurnar. ?Á frontin? til dømis. Eitt orð sum far meg at kreppa tærnar, so upplivingin av Eyðun?sa eleganta sangi, far eitt skot fyri bógvin. Og at ?forsøta? eisini
sannari kreppu, og venjarin hjá kyndilskvinnunum, Birgir Hansen, vil heldur ikki avsannað, at so er. - Kreppa er kanska eitt heldur sterkt orð at býta, men tað er greitt, at trý tap av hasum slagnum ávirka
lærarunum møttu upp til fundin. Hann sigur, at "hetta er ein stór last hjá okkum". - Eg meti, at tað er kreppa í felagnum, tí tað er givið, at tað er ikki so gott, sum tað burdi verið. Tryggingarskipanin hevur
lærarunum møttu upp til fundin. Hann sigur, at "hetta er ein stór last hjá okkum". - Eg meti, at tað er kreppa í felagnum, tí tað er givið, at tað er ikki so gott, sum tað burdi verið. Tryggingarskipanin hevur
stovnar og aðrar fyritøkur. -Og tað sigur seg sjálvt, at verða hesir stovnar lagdir lamnir, verður kreppa í samfelagnum, tí streym, heilsuverk og strandferðslu kunnu vit ikki vera fyriuttan. Finnleif Guttesen
heldur friðarligt í FCK upp undir vetrarsteðgin, tá sammett verður við undanfarin ár. Tá hava orð sum kreppa og venjaraskifti staðið ovarliga á breddanum, men við góðu gongdini seinastu tíðini, tykist hetta
at vit føroyingar mugu síggja tað soleiðis, at vit ikki enn kunna klára okkum sjálv enn. Um ein kreppa nú brádliga skuldi vundið seg upp aftur í Føroyum. Men tað kunnu vit nú klára, um vit nú forsatt [...] at fara nú Føroyar úr felagsskabinum við Danmark áðrenn, ja;; Nú! »Ja! So stendur aftur ein nýggj Kreppa, og lúrir beint uttan fyri okkum, um loysing vil henda nú (áðrenn)... Og tað vil, smildra alt tað