sigur Helena Dam á Neystabø. Hon sigur eisini, at Sjálvstýrisflokkurin tey seinastu trý árini, hóast truplu samstarvsumstøðurnar, rokkið málum, sum flokkuri í dag fegnast um. ? Vit harmast um tey mál, sum

gjørt nakað við tað. ­ Tíverri gongur ógvuliga strilti hjá landsstýri og løgtingi at taka tey stóru, truplu málini upp. ­ Mær vitandi hevur uttanlandsskuldin hjá landskassanum ikki verið til umrøðu í tinginum

Hann skal eitast at royna at vera ein neutralur eygleiðari, sum frá síðulinjuni ger viðmerkingar til truplu støðuna, Tvøroyri er komin í, og um politisku viðurskiftini annars í kommununi. Tað er næstan, sum

partarnir á privata arbeiðsmarknaðinum stóðu aftanfyri. Hesar frágreiðingar høvdu partvís støði í truplu støðuni í samfelagnum og tørvin á serligum krepputiltøkum m.a. stuðul til vinnuna. Báðar frágreiðingarnar

1970 skrivaði Maria Andersen ein bókling, sum æt »Føroyskar gentur í Kbhvn.« Hann snýr seg um tær truplu umstøður, ófaklærdar gentur arbeiddu undir niðri. Tað er tristur lesnaður. Men tær høvdu onki val

í Havinum, vit sleppa at heilsa upp á, eru Hvalspýggjan og Taraloppan, hvørs upplivingar og ofta truplu livikor verða lýst í melodiøsum og stundum stuttligum løgum. Ein styrki í hesari fløgu er nevniliga

hvønn dyst sita frálíkir spælarar uttanfyri. Aftur hesaferð hevur venjarin allar mans tøkar, og hevur truplu uppgávuna at seta liðið. Í Vági trívist optimisman, og teir hava langt síðani fingið eyga á heið