Vit eru bæði í einum sansaðum núi í samtíðini, har eitt tilkomið eg fyriheldur seg til eina ommu, ið doyr, og - longur afturi í farnari tíð - ein smádrong, sum druknar í einari á, sigur útgevarin, sum er
skansan í lívinum og sjálvt grundarlagið, ið er vitanin um, at menniskjað er friðhalgað. Tá barnið doyr, tá doyr vónin um framtíðina eisini. Í filminum eru allar stórar og góðar søgur burtur, trúgv, kærleikin
- Tær kundu vera sum reyðar kýr viðhvørt, staðfestir Allan. Tað er ikki ókent, at tá eitt fólk doyr, ella fær álvarsligt mein, kunnu tey nærmastu ofta hálvavegna brigsla viðkomandi, at hesi eru deyð
hjá Williami Heinesen. Eg havi nevnt barnagrátin, sum skaldsøgan endar við, og ein av nóatúningunum doyr, tá ið hann bjargar einum øðrum, og hartil koma tríggjar føðingar og fleiri andlát. Í greinini um
hesum heimi vera av tí góða, sær til, at hann fer av landinum, Antonia fær ein son, Jákup, og hon doyr stutt eftir av sponsku sjúku. Trina skal nú at kalla einsamøll uppala tann lítla Jákup, og hon roynir
veruliga bráðskund at fáa hesa játtanina, tí fyri hvønn dag sum gongur, kann tað jú henda at onkur doyr, greiðir hann frá. Bílig undanførsla At Fíggjarnevndin hjá Løgtinginum ikki vil viðgera skjalið, orsakað
skot eftir svigarsoninum og ætlaði at nýta tey bæði seinastu skotini til sín sjálvs. Svigarsonurin doyr tó ikki av løstunum og rennur undan, so maðurin rennur aftan á út í gongina. Har skýtur hann aftur
til jólahald ella eina lítla gávu til børnini. Til eitt gott lív er tað ikki nóg mikið, at eingin doyr í hungri. Lívið er meira enn rugbreyð. Lívið er eisini kenslur. Gleðin fær tað torført, og trivnaðurin
leysakrúti. Á russisku síðuni verður nógv virksemi og ein kann ímynda sær allar kikararnar. Kokkurin »doyr« og hinir rópa, at nú fáa teir ongantíð ringan mat aftur. Á russisku síðuni sást virksemi og ídnir
- Tí eiga vit at gera meiri burtur úr at býta grindina javnari ímillum økini, so hóast ein grind doyr í Vágum, kann ein partur av henni fara í Eysturoy ella í Norðoyggjar. Tað verður brúkt eitt sindur
