menningartarni. Endamálið við einum slíkum felag er at tey við menningartarni sjálvi skula kunna tala sín søk og ávirka, tá tað kemur til viðurskifti sum hava við tey at gera. Hetta felag kemur í øllum lutum at

allar føroyingar. Tá vit hava eina fólkatingsumboðan, sum virðing stendur um, og sum talar Føroya søk í breiðastu merking, so ber til at fáa samstarv í lag. Hetta er fortreytin fyri at fáa nakað burtur

er gott, men vit eiga ikki at seta okkum uppafturá, men halda áfram í stríðnum Vit eiga eina góða søk at stríðast fyri, og í hesum stríði standa vit sterkast, um vit øll eru við. Alt fleiri síggja, hvussu

sjónarmiðinum hjá Gunnleivi. Teir vísa báðir á, at tað ber ikki til at nevna nakran flokk, ið tosar teirra søk í løgtinginum. Eingin endurtøka Fyrst í nítíárunum vóru fakfeløgini rættiliga ónøgd við siðbundnu

fara vit als ikki upp í danska Javnaðarflokkin á danatingi, men fara sum sjálvstøðugt umboð at tala søk okkara har. Hetta merkir ikki, at vit ikki fara at luttaka í politisku viðgerðini á danatingi. Tvørturímóti [...] so leingi vit hava okkara grundlógargivna rætt at virka har, men vit fara fyrst og fremst at tala søk arbeiðararørslunar og føroyinga. Sjálvt um vit ongantíð aftur fara at verða partur av nøkrum donskum

nýggju føroysku fólkatingsumboðini vita, at tey ikki hava nakað mandat til at tosa landsstýrisins søk? Hetta er fyrstu ferð í søguni, at løgmaður hevur tikið slíkt stig. Og hví slær løgmaður fast á tingi

móti. Sjálvur formaðurin, Jóannes Eidesgaard, møtti á uppstillingarfundi í Havn fyri at tala hennara søk. Men har vóru ov nógv sár, sum ikki vóru grødd. Helena Dam á Neystabø slapp ikki við. Baklandið í lagi

menningartarni. Endamálið við einum slíkum felag er, at tey við menningartarni sjálv skulu tala sína søk og ávirka, tá tað kemur til viðurskifti, sum hava við tey at gera. Hetta felag kemur í øllum lutum

ella onkur annar, sum brúkarin hevur álit á, fáa formligan myngdugleika at vegleiða og at tala teirra søk í viðurskiftum, sum tey ikki sjálvi megna at umsita. Men uttan at tey missa borgarligu rættindini,

tónleikin og tað frælsisstríð hann hevur verið við til at bart. Um tónleikarar, ið máttu doyggja fyri sína søk og so framvegis. Sjáldan man ein setanarrøða á Jazzfestivalinum hava fingið so nógv lív í fólkið og