fyrr, tá siglt varð av Oyrargjógv til Vestmanna og lagt at beint undir skúlanum. Nú skulu ey við bussi, sum steðgar í Kollfjarðaradali. So bíða tey og skifta buss, sum so koyrir tey til Vestmanna. Sama

bussinum, greiðir eitt av starvsfólkunum frá. - Um so var, at pláss ikki hevði verið fyri øllum í sama bussi, so høvdu vit staðið eftir við eini rúgvu av 6-7 ára gomlum børnum, sum ikki høvdu nakran møguleika

Randers er 55 kilometrar, og hjá Atla Gregersen fer tað dagliga við rúmari tíð at koyra aftur og fram í bussi. Men hugurin til fótbóltin hjá 194 centimetra høga unga manninum er góður, og leygardagin fekk hann

dagliga yvir brúnna, betalir minni. Lætt og ómakaleyst. Sama er galdandi, um tú ferðast við toki ella bussi. Hetta er vanliga skipanin í øllum heiminum – um tú ert í Skotlandi ella Kroatia, Spania ella Svøríki

Oslo mundu vit vera flest allir luttakarar, uttan lokalu norðmenninir. Men vit kendust ikki enn. Í bussi koyrdu vit, sum vóru við flogfarinum, til eina innandura fótbóltshøll, ið Tórsvalla fyrisprákarar [...] ballaði í stivlum, vøttum, brillum, draktum og skinnhúgvum vóru vit ferðabúgvin. Leiðin gekk síðani við bussi eitt petti av leiðini út í Finnmørkina, til eina sonevnda fjallastovu, har ábit var at fáa: te, kaffi

kaffilíki úr lýsandi og blunkandi automatini, meðan vit bíðaðu eftir bussinum. Tí vit skuldu við bussi fyrst. Tað var eitt sindur ókyrt í sjónum. Tað fór at rulla nakað, helt skiparin. So vit fóru ikki

einum sambýli, saman við øðrum fólkum, sum ætlaðu sær til Fjareysturs at ferðast í einum gomlum bussi. Vit svóvu øll á madrassum á gólvinum á loftinum í einum stórum, spildurnýggjum, sethúsum í Albertslund

Tað var fult hús av tulkum hjá dómaravaktini í morgun. Fyrst liðið av skuldsettum varð koyrt við bussi til dyrnar í Dómaravaktini og førdir inn í eini langari røð. Tveir advokatar fyri reiðaríið vóru eisini

hansara samleikaprógv varð funnið í tjaldøkinum. Hinir tríggir høvuðsákærdu vórðu tiknir í einum bussi, tá teir vóru á veg úr økinum, har drápini vórðu framd. Ein maður av sveisiskum og sponskum uppruna

íslendingar hava á ferðsluøkinum. Eins og manga aðrastaðni koyra ferðafólk í stóran mun kring Ísland í bussi ella egnum ella leigaðum bili. Hetta hevur havt avbjóðingar við sær, og neyðugt hevur verið at kunna