náttúrutilfeingi. Hvar er best at framleiða grønmeti? Hvar er best at hava neytahald? Hvar er best at hava seyð í haganum? Hvi gera vit ikki meira burturúr ullini? Hvar er besta at gera vakrar leiðir og gøtur til

sitið sum formaður. Í frítíðini dámar Lars at fara á flot við báti sínum, og eisini fæst hann við seyð. Í samkomuni Betania í Porkeri hevur Lars víst trúskap og er ein góður stuðul. Føðingardagin heldur

Dímun verður sagt, at hann er ikki av teimum størstu í Føroyum, men hann er kjøtríkur. Hevur tú stóran seyð, hevur seyðurin eisini stóra beinagrind, og helst minnir seyðurin í Stóru Dímun um seyðin í Sandoynni

eru fitt av fólki, ið eru áhugað at fáast við jarðarbrúk í teirra frítíð, tað verður seg at hava seyð, gæs ella annað tílíkt at putlast við í frítíðini. Trupulleikin hjá íbúgvum í høvuðsstaðarøkinum er

viststi eisini dømi um pensjoneraðan mann, sum annars var hampiliga væl fyri og hevði hug at fáast við seyð o.tíl. ? Men konan var so illa fyri, at hon kravdi røkt. ? Ansing kundi maðurin ikki fáa, tí hann

keða seg, nú handilin ikki er longur. Heldur ikki, hóast hann ongantíð hevur tímað at fingist við seyð. - Eg havi ymisk onnur ítriv og einum nýtist als ikki at keða seg, sigur Leivur Kjærbo og í stovuni

einum slíkum samstarvi, verður tað skipað. Taka stig til at friða Vág fyri seyð Nú er eisini ætlanin at vetrarfriðað Vág fyri seyð. Tað ætlar Vágs Býráð nú. Tekniska deild hjá Vágs Býráð hevur nú fingið heimild [...] heimild at taka upp samráðingar við hagarnar, sum hoyra til Vág um at fáa býin vetrarfriðaðan fyri seyð. Hetta er eitt gamlat mál í Býráðnum, men tað er ongantíð komið víðari, men tað er so ætlanin at gera

nýggjar vinir at fáa ta siðbundnu høgtíðarmáltíðina. Øll, sum hava ráð, slakta eina kúgv ella ein seyð, og býta kjøtið í tríggjar partar. Ein partur fer til tey fátæku, ein til vinir og grannar, sum ikki

nýggjar vinir at fáa ta siðbundnu høgtíðarmáltíðina. Øll, sum hava ráð, slakta eina kúgv ella ein seyð, og býta kjøtið í tríggjar partar. Ein partur fer til tey fátæku, ein til vinir og grannar, sum ikki

sínum myndum lýst eitt nú hundar og blómur, men hevur í serligan mun lagt seg eftir at tekna og mála seyð, sum annars hava verið meira ella minni ósjónligir í føroyskari list inntil fyri lutfalsliga fáum [...] seyðir síggjast eisini ymsastaðni í hennara stillu, fínu landslagsmyndum. Hugsa vit listasøguliga um seyð og lomb, eru vit komin til tað øvugta av hugmóðini og aggressiónini, tí seyður hevur altíð verið ímyndin