uppgávu. Hetta er eisini alment ført fram av formanninum fyri Skipanarnevndina. Hóast hetta nýtir Jørgen Niclasen í viðmerkingunum til sítt nýggja uppskot júst »líðandi batar« og »lop í veiðuevnum« sum
har teir práta um list og fara til ymisk tiltøk. Millum annað hevur bólkurin fingið sjónleikarar Jørgen Kiel at halda ein fyrilestur, um hvussu eitt listafólk skal duga at selja seg sjálvt. - Hetta er
"Hjá Adolfi". Har var m.a. fyrsta ?Jukeboksin" í Suðuroy. Sum seinni varð seld til biografin hjá Jørgen M. Olsen í Vági. Adolf keypti sær jørð í Vági í 50-unum. Har hevur hann saman við sínum seyðafylgi
landsstýrismaður í almannamálum, greiddi frá virkseminum hjá hotellinum í Løgtinginum í vikuni, Tað var Jørgen Niclasen, Løgtingsmaður, sum spurdi Landsstýrismannin, hvørjar ætlanir eru fyri sjúklingahotellinum
fyrstu parkett. Líkamikið um tað verður leyst ella tengt at danska statsmaskinarínum. Líkamikið um Jørgen Niclasen ella Jóannes Eidesgaard, ella fyri tann skuld Høgni Hoydal ella Kaj Leo Johannesen sita
aftur til Føroya Fólk. Fiskiloyvini aftur í landskassan Jenis av Rana gevur lítið fyri útsøgnina hjá Jørgen Niclasen í Sosialinum í gjár, har fólkafloksmaðurin heldur, at teir, sum selja fiskiloyvi, áttu at
skjøl frá 1894, har fólk settu fram ynski um at fáa eina kirkju bygda í Skopun. Og hon kom so í 1897. Jørgen Falk Rønne, sum var prestur á Sandoynni ta tíðina, gjørdi eitt stórt arbeiði fyri kirkjuna. Nøkur
ð varð samtykt og í fyrstu nevndina komu Sofus Rubeksen, formaður, Poul Danielsen, næstformaður, Jørgen Rubeksen, skrivari, Eyðleyg Hansen, kassameistari og Janus Sørensen, nevndarlimur. Nevndin hevði
fram leygarkvøldið kl. 20 við Árna, Ásbjørg Kjærbæk, Nimrod og Ebba syngja. Sunnukvøldið kl. 18 við Jørgen Frans Jørgensen og Sigrid Ludvig, kór úr Porkeri syngur. Øll eru hjartaliga vælkomin. Betania, Porkeri
heysti 1980, nakrar fáar vikur áðrenn ein vitleysur maður skeyt hann í køldum blóði. Havnarmaðurin Jørgen-Frantz Jacobsen var sjáldsama væl gávaður, men honum untust ikki meira enn 37 ár her á fold. Tá hevði [...] gleði. Og deyðin er í royndum bakgrundin fyri lívsins geniala relieffi. Og hvat er tað so, sum Jørgen-Frantz er so takksamur fyri? Hvat er tað, sum fær hann at hámeta lívið so, at tað tekur broddin úr