William Heinesen og Jørgen-Frantz Jacobsen skrivaðu sínámillum frá 1918 og líka til Jørgen-Frantz doyði í 1938. William Heinesen nevnir í úrvalinum »Dýrmæta lív« (Det dyrebare liv 1958), at rúgvan av brøvum
á Tinghúsvegnum, har tey húsaðust við ellivu børnnum. Gunhild var fjóðra í røðini, og mamman, sum doyði í 1969, plagdi at siga, at Gunhild mundi vera eitt tað raskasta av børnunum, sum hon hevði átt. Tá
Danielsen (1838-1923), føddur í Havn, var sýslumaður har. Mamman, Anna Malena Weihe (1857-1894), doyði á barsilssong, nakrar dagar eftir at Victor var føddur. Ein fastir hansara, Lina, kom í húsið at vera
foreldrunum, 24 ára gamla stórabeiggjanum, einum hundi og pappageykinum Tobba. Fyri fýra árum síðani doyði annar beiggin, Dánjal, sum bert bleiv 10 ára gamal. Hann hevði somu sjúkuna sum Fríði, nevniliga nógv
til hansara. Tá ið Elinborg hevði tikið studentsprógv, ætlaði hon sær at lesa til lækna. Men tá doyði pápi hennara og umstøðurnar versnaðu hjá henni. Hon fekk sær útbúgving sum massøsa. Í 1904 hendi tann
Í vár doyði Ottar Jacobsen, ein av kendastu og virdastu skúlamonum her á landi. Ottar, føddur 7. januar 1932, var sonur kenda skald okkara, Heðin Brú, og mamman, Katrina Malena, var ættað av Velbastað
litir, dekorera hurðar, húsanummur o. a. Tíverri kláraði hann ikki at gera hetta liðugt, tí hann doyði brátt eftir stutta sjúku jólaaftan sama árið. Men tað var kona hansara, Anna, sum klipti snórin
mammuni, sum var 91 ára gomul, farvæl. Hon fekk tó næstan tvær vikur saman við mammuni, áðrenn hon doyði, og tað er hon sera glað fyri. Tá Rakul fekk boðini um, at mamma hennara ikki livdi so væl longur
páskum. - Ynskið mítt er, at fólk verða gripin av boðskapinum og síðani kunnu lovsyngja honum, sum doyði á krossinum og reis upp fyri okkara skuld, sigur Jógvan Fríðriksson. Í gleði og sorg Páskavikan er
fara eftir deyðum monnum! Men hetta er loddrøtt lygn! Eg kann t. d nevna, at tá ið Oliver Effersøe doyði fyrst í tretivunum, skrivaðu tveir av fremstu sjálvsstýrismonnunum nekrologar, sum út í odd og egg
