ar flestar stóð Havsbrún sum ímyndin av vælferð, og amparnir av virkinum vóru prísurin, tú mátti gjalda, fyri vælferðina. Tá íð avbygdafólk gramdu seg um ringa roykin í bygdini, svaraðu fuglfirðingar, [...] er eftirlitið við Havsbrún vorðið meira skipað. Tó hugsi eg ikki, at hetta fer at muna, uttan so at vit hava vakið fólk úr bygdini afturat; og tí verður arvurin eftir Sakaris og hansara stríð fyri betri

Føroyum. Var Unn í nánd, møtti hon altíð upp. Vit í flokkinum minnast aftur á tíðina í Hoydølum, har Unn altíð møtti við einum stórum, lívsjáttandi brosi. Vit minnast aftur á fagra summardagin í 1986, tá [...] eitt av Harranum signað nýggjár. Takk fyri Unn! At lívið kann slókna mitt á lívsleiðini, tað vita vit, men vit skilja tað ikki - og kanska er best soleiðis. Eftir eru minnini um Unn – so ljós og bjørt. At [...] sitið hjá teirra elskaðu konu og mammu hennara seinastu stund her á fold. Til mammuna og pápan, sum vildu latið alt, hevði onkadótturin blivið frísk og røsk og kunnað upplivað síni egnu børn vaksa til. Á

tonkunum hjá teimum báðum og teimum nærmastu hesa tíðina, vita vit ikki. Vit víta tó, at hetta prógvar ein sannan vinskap. Øll vildu vit óiva havt ein slíkan vin. Á ólavsøku í 1991 lógu teir lið um lið [...] vinskap við nógv ymisk fólk. Vit tríggir vóru nógv inni hjá hvørjum øðrum hesa tíðina. Sjúkrasystrarnar vóru heldur bilsnar, tá vit søgdu frá, at vit vóru svágrar. Og tá vit so søgdu, at ein svágur kom [...] hann royndi teir flestu veiðihættirnar og væl lá fyri hjá honum. Ein álitismaður og ein maður allir vildu hava við umborð. Hann bleiv tó meira og meira ávirkaður av sjúkuni og bleiv síðani settur í dialysuviðger

farin leita tankarnir aftur í takksemi yvir at hava kent hendan merkismann. Tað var sum reiðari at vit komu at kenna Sofus, við tað at Ingolf sigldi við Kambi. Tað eru slíkir vinnulívsmenn við tí hugburði [...] sum Sofus hevði, sum hava ment og ríkað okkara samfelag. At verða heiðurligur, reiðiligur og at gjalda hvørjum sítt, vóru dygdir hann legði seg eftir. Hetta eru lyndiseyðkenni, ið ikki kunnu metast nóg [...] reiðaravirksemi. Trúfesti og livandi áhugi eyðkendu eisini Sofus. Sjálvt um tað eru fleiri ár síðani vit høvdu vinnuligt samband við Sofus, hevur samskifti verið hildið við líka alla tíðina. Eg og Sofus funnu

pláss. Vit sakna teg bróður, hugsi um tær mongu góðu løturnar, vit báðir høvdu umborð á Bakkafossi, leitaðu eftir brislingi, spenningurin var stórur, tá torvan sást á austikkinum, og tú helt, at vit skuldu [...] Skálafjørðinum var neistin til, at vit byrjaðu við Bakkafrost. At byrja við vóru tað Róland og eg, men stutt eftir kom Martin bróðir við. Hetta vóru sera góð og spennandi ár, vit arbeiddu væl saman og bygdu eitt [...] Vit búðu tætt við sjógvin niðri á Bakka og soleiðis var tað stóra spæliplássið, serliga hjá okkum smádreingjum, brúgvin og fjøran. Hetta bleiv so eisini ein partur av honum, sjógvurin, havið við tess

var, minnist eg ikki, men vit vóru sikkurt á Dalagrynnuni, tí eina tíð eftir tað slapp eg við mammu norður á Tvøroyri at vitja Sivar bróður, sum lá á sjúkrahúsinum. Tá so vit koma har í Líðini, og eg síggi [...] farnir í fjørðin. Eg og versonurin Rói vóru á veg suður aftur á hospitali, eg sat og hugsaði, meðan vit koyrdu, at tað skuldi verða so meiningleyst at pabba skuldi liggja til seinasta, ístaðinfyri at verða [...] ganginum. Reinir til at turkast, so tað var reint og turt at fara í morgunin eftir. Um kvøldið, tá ið vit vóru farin til songar, minnist eg at mamma tók seymimaskinuna fram og fekk skift okkurt lýnilásið ella

vertskapi var Mikkjal tann, ið dugdi best at spæla guittar og at syngja fyri. Tá ið borðhald var, vildu øll sita undir liðini á Mikkjali, tí hann dugdi so væl at siga skemtisøgur og skapa eitt gott huglag [...] gloyma hansara dámligu medferð. Hann var ein góður lærari, ein góður starvsfelagi og eitt gott fólk. Vit senda okkara tankar til tey, ið sita eftir, nú Mikkjal er farin. Ein serlig heilsan verður send konu

um Lisbeth: “Hon var mær tá mangan góð í ráðum. Tað eina skeiðið vóru vit bara tríggjar kvinnur í Løgtinginum (av 32). Hetta vildu vit gera nakað við og byrjaðu tí sjálvbodnar fyrst í øldini saman við kvinnum [...] hevði hon í drúgva tíð verið merkt av sjúku. Djúpa samkenslu senda vit Elsu og Georg við familju og tykkum øllum, sum stóðu Lisbeth nær. Og vit bera Lisbeth eina inniliga tøkk fyri tey tøk, hon tók fyri land [...] fram at stýra, hóast kassin er tómur. Ella, sum Lisbeth sjálv lakoniskt kundi orða tað: Tá sluppu vit framat at vaska upp. Í einum landi, har fyrstu tvær kvinnurnar ikki vórðu valdar á ting fyrr enn í

saknin hevur tú góða Nanly. Vit ynskja tær, Vivian og abbabørnunum styrki og góð minnir. Vit hava altíð vitað, at Leif áttu vit til láns, men lærdómin, Leif gav okkum, eiga vit fyri lívið. Leif hevur ríkað [...] Eisini tað, at Leif hevði so stóran áhuga í video, hevur gjørt, at vit altíð hava kunnað komið í Turiðargøtu 12 at síggja alt tað, ið vit vildu. Alt frá Pippi, Emil, teknifilmar og annars stuttligar upptøkur [...] vurpu, og hvønn dag gekk Leif yvir at geva teimum og annars ansa hønunum. Vit børn sluppu sjálvandi eisini upp í part, har vit sluppu at síggja, hvussu nývorpin egg sóu út og ikki minst høsnarungarnar

og takksamasta menniskja at hjálpa. Vit vildu bara havt kunnað gjørt meir fyri teg, og høvdu vit megnað at hjálpt tær meir, høvdu vit gjørt tað. Men tað var einki, vit kundu gera, uttan at vera hjá tær og [...] um, men vit eru takksom fyri tað tíð, vit fingu saman. Kanska hon var stutt, men rík og góð, tað var hon. Vit hava nógv góð minni eftir teg! Tann tryggleiki og kærleiki tú gavst okkum, koma vit at liva [...] gleði. Ja, vit øll fáa eitt smíl á varrarnar, tá ið vit hugsa um teg; tí tú ríkaði okkara dagligdag, og tú vart eitt fantastiskt mennniskja, sum orð ikki kunnu lýsa. Tú skuldi upplivast! Vit vilja siga