eru eftir í húsinum, hava øll umhvørvismerking. 9. Endurnýtsla Elin: Eg keypti hesa kompostspannina niðri herfyri. Í garðinum stendur ein kompostkassi, sum Dugni hevur framleitt. Alt lívrunnið tilfar endar
eru eftir í húsinum, hava øll umhvørvismerking. 9. Endurnýtsla Elin: Eg keypti hesa kompostspannina niðri herfyri. Í garðinum stendur ein kompostkassi, sum Dugni hevur framleitt. Alt lívrunnið tilfar endar
avmonteraður. Tá verður einasta veruliga føroyska alternativið til teir spennandi men hóttandi býirnar niðri á europeiska meginlandinum spakuliga kvalt. Samfelagsliga høvuðsendamálið kann ikki vera at lívga
ari og bíligari, og at tryggja, at útboðið er stórt, tí eftir bókini átti tað at hildið prísunum niðri. Men royndirnar eru tíverri í mongum førum miseydnaðar av teirri orsøk, at uttan mun til, hvørja loysn
annað enn bara at ganga og hanga upp í politikarum, at journalistikkur eisini er vanliga søgan heilt niðri á gólvinum. Jan lærdi meg at sleppa snobbarínum í journalistikki, bæði uppeftir og niðureftir og heldur
seinastu árini, men hann raggaði tó uppi við tveimum stavum, og ein kundi javnan síggja hann sita niðri við neystini og skoða útyvir havið, hvar hann hevur farið so mangan ringan, men óivað eisini havt
Ein var Johan Pauli, sonur Dánjal í Horni, umrøddur í røðini Hendur ið Sleptu. Hann doyði eisini niðri. Ein annar var Egil Djurhuus, hvørs søga hevur verið í Miðvikuni. Hanna var abbasonur tann kenda Faktorin
persónliga. Men hetta broyttist tá telefonin umleið kl.0600 á morgni hin 16.februar 1987 ringdi niðri á Tværvej 6 í Løgstør. Tá eg hevði givið til kennar hvør eg var og sagt góðan morgun, ljóðaði í hinum
persónliga. Men hetta broyttist tá telefonin umleið kl.0600 á morgni hin 16.februar 1987 ringdi niðri á Tværvej 6 í Løgstør. Tá eg hevði givið til kennar hvør eg var og sagt góðan morgun, ljóðaði í hinum
slábrokkin og sum gekk sivilur í vanligum klæðum. “Nå er tú nú her, upprisin,” sigur hann og samrøðan niðri á horninum hjá Valdemar Lützen í Vágsbotni helt fram, sum um hesir mánaðarnir ímillum slett ikki høvdu
