veggin. Í serligum búna og við fleiri skotvápnum kemur yvirgangsmaðurin inn í bønarrúmið. - Hann sá meg og loysti tvey skot av móti mær. Eg stóð í mesta lagi tveir metrar frá honum, sigur Muhammad Iqbal

- Og hesin starvsfelagin segði eisini við meg, at tú mást hava upplivað okkurt gott og okkurt serligt á møtinum í gjárkvøldið . Hann hevði sjáldan hoyrt meg vitnað fyri sær so íðin sum nettupp í dag,

eg at leggja hendur mínar í hansara og biðja hann leiða meg? Tori eg at yvigeva mín longsil eftir tamarhaldi til hann? Vil eg lata hann leiða meg, hagar hann vil, eisini til støð og umstøður, ið eg ikki [...] hevði valt? Tori eg at líta á hann? Tori eg at trúgva, at hann fer at leiða meg væl? So tak tá mínar hendur, og leið tú meg. So ferð at himni stendur, mín allan veg. Eg kann ei ganga eina, nei, einki stig

skúlagongd beint nú ? og tað einans tveir dagar áðrenn royndirnar skulu byrja. -Eg hevði so glett meg til at gerast studentur saman við hinum í flokkinum næsta ár. At fáa húgvuna á høvdið saman við teimum

framt hetta herverkið, sum als ikki er til prýðis í eini annars so vakrari viðarlund. - Tað sum harmar meg allarmest er tað, at hesi trøini hava kunnað vaksið í friði og náðum í 10 og heilt upp í 30 ár. Og

eftir seg. Ein, sum tó er púra ósamdur, er Julián Ruiz, ið skrivar fyri blaðið El Mundo. - Hetta minti meg um eitt av fyrstu umførunum í sponsku steypakappingini, har Real Madrid møtti einum liði úr triðbestu

møguleikan frá byrjan. Eg hevði tað eitt sindur trupult í byrjanini í Vendsyssel, har eg skuldi venja meg við tempo’ið, umframt tað at spæla á grasi. Harumframt skuldi kroppurin eisini venja seg við tað fysiska [...] eitt sindur harðari enn heima í Føroyum. - Tað tók á leið ein mánað, og so føldi eg at eg hevði vant meg við tað. Eg fekk síðani møguleikan frá byrjan í einum dysti, og tók av við at skjóta tvey mál tann

eitt annað, segði hann. - Tískil er so umráðandi, at Hann, sum eigur skapi Merkisins, eigur teg og meg í huga og gerð. Tá vil tað verða ein sjálvfylgja at litir Merkisins sermerkja hin einstaka, so tað

men mest spent, sigur Mia. - Eg havi næstan ikki sovið í alla nátt, men tað er, tí eg havi glett meg so nógv, sigur Jonna Maria. Spurdar um hvat var stuttligast við at vera vertur, er svarið stutt og

og eri føroyingur, men eg eri myrk. Eg gekk í Sankta Frans skúla og eg minnist tað sum, at fólk sóu meg sum øðrvísi og hvørki eg ella hini dugdu at fyrihalda okkum til tann ymisleikan, sigur Nadia Abraham