fold. Eg vil syngja ein song um hitt signaða land, Um hin ljósa og skínandi stað, Har ei nakra tíð stormur skal ýla um strand, Um hitt land, sum ei sorg hevur sæð. Hetta landið eg ofta í andanum sá Og tann
var evnið í morgunlestrinum í Útvarpinum júst hendan sama morgun. Nógv tiltøk Men annað skal enn stormur og eitt sindur av vátaslettingi til at halda pensionistum frá at koma til hugnaliga samveru. Soleiðis
ogn, Tá alt er sól og summar her, Tá minnist eg: Í landinum har uppi er Tó fagrari. 3. Men tá ið stormur ýlir vilt, og bylgjan blá Á havinum, sum fyrr var stilt, Seg reisir há, Og neyð og vandi hótta meg
takið, sum varð gjørt, als ikki er í lagi. Satt at siga, so var arbeiðið betri ógjørt. - Serliga tá stormur er av vesturi, er støðan ring, og tá lekur illa við bæði málini. - Tað, sum vit hava gjørt, er at
sum á gróti, o.u. 8 míl. Hann hevur kavað av og á í dag. Alt væl. Fríggjadagur, 14. mars Í dag er stormur av landnyrðingi. Vit sigldu fyrrapartin, hon gekk sum á gróti, inntil vit sóu land, so bleiv tillagt [...] var gott fyrrapartin. Kl. 4 seinnapartin bleiv hálað inn. Vit hava í dag o.u. 800 fiskar. Nú er stormur av landsynningi og kavarok. Ættin er landsynningur. Alt væl. Týsdagur, 25. mars Í dag hava vit o [...] Leygardagur, 29. mars 1930 Aftur óveður. Hava ligið bakk í allan dag. Tað hevur verið kavarok og stormur. "Albert", "Victor" og "Vágoy" hava praiað okkum. Alt væl. Sunnudagur, 30. mars Fínt veður í dag
meg sjálva anda. Innan í mær hevur eitt óvanliga djúpt lágtrýst tikið seg upp. Ein miskunnarleysur stormur, sum reisir eina flóðaldu við ógvusligari megi, sum dregur út á hav. Eg kenni hendan sjógvin, tí
bríkslaður í gongd. – Tað er heilt ófatuligt, at dysturin yvirhøvur verður spældur. Tað var kolandi stormur og eg skilji ikki hví dysturin ikki bara bleiv útsettur til í morgin. Tað var snøgt sagt ikki spælandi
hevur gjørt eina verkæltan um framtíðina hjá Múrinum, at bráðfeingisverjan ikki fer at halda, um ein stormur kom. ? Tað má standa fyri hansara egnu rokning. Sjálvandi hava vit tikið hædd fyri veðri og vindi
til Sørvágs. At ganga um fjall frá Gásadali til Bíggjar á vetrartíð, er ikki einhvør førur fyri. Stormur, kavarok, gler og bratt hartil, tað er eitt Guds undur at ikki mannfall er har ofta. Men, tey ganga
er ein heilt onnur søga at fáast við útgerðina í eini neyðstøðu, har bæði kuldi og kanska eisini stormur og høgar aldur, gera seg galdandi og har menn sjálvsagt eru strongdir til tað ítarsta fyri at bjarga
