Vit kenna tínar meiningar, og vit vita, at tú ikki ert samdur við okkum, men sam­stundis vísir tú Jesu kær­leika. Tað hugtekur okkum. Royndirnar hjá Dobson vísa, at ein kann hava fastar meiningar um Gudfrøði

Teir somu djúpu spurningarnir og trupulleikarnir sirkulera í samfelagnum í dag eins og langt áðrenn Jesu føðing. Tað er tí at t.d. Homer heldur á at vera viðkomandi og bergtakandi. Eitt annað dømi er William

kendir fyri at vera umhugsnir sum konur okkara. Og tað áhugavert, at tað er ein kvinna – Maria, móðir Jesu, sum sær tørvin – og ger nakað við hann. Hvussu? Við at venda sær til Sonin! Brúdleypið í Kána er

deyða. Eisini teimum, sum undan okkum eru farin, og í trúgv á upprisna frelsara, løgdu eyguni saman í Jesu navni, hevur hin góði hirðin lovað at hava umsorgan fyri, til vit øll síggjast aftur ein dag. Tað

Schelde-ánni, dómkirkjan við Grote Markt, við fýra lýsandi meistaraverkum eftir Rubens, sum siga frá Jesu krossfesting og uppreisn. Prentsmiðjan hjá Plantin og Moretus, ein tann størsta í Europa seinast í

sálardýpi og ikki minst avmarkingar menniskjans sum Buddha. Sokrates setti ideal síni fram um lív sítt, og Jesu etikkur bergtekur meg, umframt at hann eisini lat sítt lív fyri sína søk, sigur Gaarder. Hann greiðir

løta. Tú var so nær tí, sum hevði grundleggjandi týdning fyri teg og sum gevur lívinum meining, júst Jesu deyði og uppreisn, sigur hann GRÁTIMÚRURIN Fyri Johan var tað ein uppliving, sum sigur spar tvey til

teimum bestu. Tær høvdu gjøgnumgingið ymiskt, sum eg seinni fekk at vita. Tá ið tær ikki vildu avnokta Jesu navn, vórðu tær revsaðar á ymiskan hátt. Ein háttur var at tær skuldu grulva á einum grúsvegi á berum [...] komin saman inni í stovuni hjá mær. Tey talaðu um tað, sum fór fram í tíðini, og tey hildu, at nú var Jesu aftur­koma nær. Tað galt um at vitna um Jesus, so at nógv kundu verða frelst. Eg stóð í køkinum og

Nord for at mødes ved Guds Bord i Hans Rige, hvor altid de skal bo sammen, som did fandt vel Vej i Jesu Tro, de gamle med de unge. Hvor er da vor Trøst? Viden­skaben kan ikke trøste os, men det kan Jesus [...] minde Eders Børn om dem, som gik bort, saa I aldrig glemmer dem. Et Kald til at opdrage Eders Børn i Jesu tro, saa de kan følge Jesus efter for at faa Guds Rige. Et Kald til selv at leve som sande Kristne

ud paa en længere Tur og gamle Jørgen var med, sang han altid en Salme, naar vi stødte fra Land. “I Jesu Navn saa farer vi”. Medens den blev sunget, sad Jørgen og de andre Roere med blottet Hoved. Det var