fyritøkuna, sum eitur United Telecom, Trust. Slíkar fyritøkur lata sær sjáldan lynda, at »lýsarin« sigur nei takk til eina lýsing og nógvar royna tí, tá ein tíð er farin, at rykkja eftir pengunum. Tá er umráðandi

er aftur eitt dømi um, at tær kanningar, sum geva fólki fleiri møguleikar enn tann eina - ja ella nei til fullveldi - vísa, at flestu føroyingar vilja hava eina meiri hóvliga gongd fram ímóti sjálvstýri

framhaldandi skulu vera ein partur av Danmark. Aftur her eru tað veljarar Sambandsfloksins, sum siga nei, meðan veljararnir hjá Fólkaflokkinum, Javnaðarflokkinum, Sjálvstýrisflokkinum og Tjóðveldisflokkinum

og hon var skemtingarsom. Útspilling hevði hon lítið um at siga. - Gjørdist ofta tá hugsin. - Ja og nei kundi hon svara við ?tøgn?. Tey eru fá, ið kunnu tað. Góði Gunnar, Aksel Eli og Erland. Tó jarðarlívið

rættindi, sum vit søguliga gjøgnum nógv ár hava forvunnið okkum, og vit fáa tey ALS ikki aftur nakrantíð. Nei um vit ætla at behalda ella endurnýgga rækjuvinnuna, so má ein heilt onnur tankagongd til, og einasti

teirra eru eitt sindur øðrvísi enn hjá teimum flestu, sum dag og dagliga fara út í útbúgvingarørindum. Nei, tey bæði fara á fjakkaraferð. Men áðrenn tey fríggjadagin settu kósina út í víðu verð, vóru tey ein

ella fríggjarí millum Fólkaflokkin og meirilutan ella partar av meirilutanum. Svarið var einfalt nei. Samrøðan var bert ein orientering um støðu Fólkafloksins til fíggjarætlanina og ein fráboðan um skrivið

triðingur av øllum føroyingum halda, at tað hevur lítlan týdning við føroysku umboðanini á Fólkatingi. NEI! Tað hevur ekstremt stóran týdning, hvønn vit velja at verja okkara áhugamál. Tað hevur ekstremt stóran

undanfarnu øld. Vit heilsaðu og prátaðu um áhugaverdu búðina. Men so spyr hann, um eg var íslendingur. Nei. So ert tú "færeyingur", gitti hann. Og so fekk útvarpsmaðurin søguna: - Omman var heiman av Sandi

orðini hjá Mikkjali á Ryggi úr sanginum “Lívligt er á bønum í dag”: “ Sig syrgir tú ikki tú særda urt, nei virðingin kemur tá lívið er burt .” Eg lovaði hesum manni – og lovi øllum føroyingum – at eg fari at