vorðið torførari at finna arbeiði. Eg verði liðug um hálvtannað ár, og um eg ikki fái arbeiði tá, fari eg undir víðari lesnað. Tú kanst skriva til Mirjam og spyrja um læraraútbúgvina í Keypmannahavn ella
venjingin hevur serstakliga eina kapping fyri eygað, og tað er HM í svimjing í Sjangkai í heyst. – Eg fari at gera mítt besta, og venjingin skal ikki liggja eftir, sigur hesin smílandi og fryntligu
kappingin eisini fer at standa í mun til spillvatnsætlanina, ið kostar einar 80 mió. Sum sagt, so fari eg at taka undir við skattalættanum og halda fram á somu leið: at søkja semju og at skapa tilboð til
so tað verður okkum øllum til frama? Føroyar, Grønland og Danmark hava øll nógv at stuðla við og fari eg at vísa á ymiskt – bæði her og komandi dagarnar. Hugsa vit reint landafrøðiliga, so røkkur ríkið
dagar áðrenn hann fór frá hesari fólk. Tá var hann veikur á málinum, men skilagóður sum altíð. Eg fari at enda hesi minningarorð við sanginum, sum Hannisi dámdi so væl og vit mangan sungu: Tá ið endar
– Eg vænti ikki at nakað hendir í dag – men eg fari at seta meg í samband við leiðsluna í Sambandsflokkinum og í Fólkaflokkinum nú fyri jól. Tað sigur Jenis av Rana, landsstýrismaður fyri Miðflokkin, og
eg eri soleiðis innstillaður, at eg taki ikki tingini sum eina sjálvfylgju, og eg veit, at tá eg fari inn gjøgnum eina hurð, so skal eg eisini einaferð útaftur, og tann løtan kann koma so brádliga. Men
alt at siga. Hesir tríggir spurningarnir kunnu hjálpa tær at meta um tína motivatión: Nyttar tað? Fari eg at klára tað? Loysir tað seg? Eitt avgjørt ja til allar spurningarnar er altavgerandi fyri, at
r hava ikki vunnið á HB í Klaksvík í meiri enn átta ár. 28. mars í 2005 var úrslitið í fyrsta umfari 4-3. Tríggir á núverandi KÍ liðnum vóru við ta ferðina: Heðin á Lakjuni, Atli Danielsen og Hjalgrím
kunnu vera kargar, er uppgávan so mikið størri hjá okkum, sum búleikast í Føroyum. Við hesum orðum fari eg vegna Føroya landsstýri og alla ta føroysku tjóðina at lýsa samkenslu við tykkum, ið mist hava
