á uppboðssøluni, skal tað hava sáttmála við manningarfeløgini. Útróðurin er bæði vinna og mentan. Í summum smærri bygdum er útróður einasta vinnan, sum er til, og her vilja vit ikki risikera,
eisini frameftir fara at kenna seg væl í egnum landi við óspiltum umhvørvi, egnum máli og egnari mentan. Henda nýggja vinnan fær ein enda og fer ikki á sama hátt sum fiskivinnan at halda lív í sær sjálvari
teirra. Feløgini eiga ikki at kunna hóreiggja sær, sum tað passar teimum, oyðileggja okkara náttúru, mentan, vinnumynstur, og fara avstað við okkara ríkidømi, so at vit at enda standa eftir við ongum uttan
sum ongantíð áður. Tað er sunt og er eisini ein avbjóðing. Tað er við at seta fokus á okkara egnu mentan og menna hana, at tað gevur okkum hugskot og íblástur til endurnýggjan. Tað forðar fyri, at vit steðga
arnar, men tók teir til sín og blivu teir ein ekspressiv mynd í gerandisdegnum komu inn i okkara mentan og gjørdust rótføroyskir og oyðiløgdu ikki okkara heimaverð, men tvørturímóti. Ein maður ella kvinna
heiminum, og tær verða útsettar fyri diskriminerandi lógum og gerðum, ofta av átrúnaði, siðvenju ella mentan. Í Pakistan t.d, verða hundraðtals kvinnur dripnar í heiðurinnar navni um árið, og hóast slíkar gerðir
smittar og er trupult at basa, gjørt um seg í Føroyum. Hetta mutatiónsvirussið er sálarskeklandi: Í mentan/kulturi; orð í skrift og talu; nøvn og heiti á persónum, stovnum, størvum, amboðum… you name it.
høvuðsevnið fyri savnsfagnaðin er ALDUR. Hvussu síggja vit aldur í náttúruni, og hvussu broytist mentan okkara við árunum? Sjósavnið á Argjum Á Sjósavninum kanna vit fiskar! Hvat eru nitrur, og hvussu
við hond og at endurgeva tekstil í øðrum miðlum. Tilfarið í listini hevur tilsipingar til føroyska mentan og handverk, millum teirra at veva, til fiskireiðskap og seyðaull. Hon er partur av einum ættarliði
borðreitt, og eigur ikki at verða borðreitt yvirhøvur. Vit í Miðvági vilja verða kend fyri okkara mentan, okkara yrkjarar, listamenn, rithøvundar, ítróttarfólk og vinnulívsfólk. Vit vilja verða kend fyri
