Ítróttasamband Føroya 5,1 millión krónur, og Føroya Ungdómsráð og Mentamálaráðið 1,7 milliónir krónur í part. Upphæddin, sum verður lutað út, skiftir eitt sindur frá ári til ár, alt eftir hvussu ídnir føroyingar
Vit koma heim úr Íslandi fyrst í oktober eitt ár fyrst í 30-unum. Har stóð nógv gras ósligið. Ein part av hesum átti Klæmint Klein, sum hevði eina mørk av Stórustovufestinum. Hann hevði kúgv, og hann hevði [...] kundi ein bestilla mjøl og sukur og mais frá eini heilsølu niðri. Veðragjólingarnir fingu ein sekk í part, og hoyggið var bara til jótur. Teir vóru í góðum standi, tá teir fóru út um várið. Tá høvdu vit ikki
kundi týtt uppá, at tað, at lata tómu íløtini inn aftur, er við at gerast ein natúrligur partur í gerandisdegnum hjá flestu brúkarum. Um vit samanbera okkara tøl við hini norðurlondini
fyrrapartin sunnudagin. Seinni um dagin er so ætlanin at gera ein busstúr, har høvi verður at síggja ein part av oynni. Tað eru gott 80 tilmeldað longu nú, og er opið fyri tilmeldingum til í dag kl. 18.
vísa seg, at geva øllum Føroya fólki eina góða uppliving upp ígjøgnum øll 70-80-90`ini og eisini ein part av 2000. Av egnum útgávum eru tvær single-plátir, ein LP-pláta og ein fløga, og minnast vit serliga
til amerikansku hjúnini Kate og Frederick E. Brown sum hava koyrt við hesum bilinum um ein stóran part av heiminum. Á báðum síðunum á bilinum var eitt heimskort, sum vísti hvar tey hava kort. Síðan 1998
at smíða kappróðrarneystið, og tíðarætlanini hevur hildið rættiliga væl. Bygningurin er fyri stóran part smíðaður inni sum elementir, sum síðan eru sett upp á staðnum. Tað siga tey í Klaksvíkar kommunu í
gongd, keypa umleið 30.000-35.000 tons av ráfiski um árið og skipini, sum samtakið eigur – ella eigur part í – fiska umleið 20.000 tons um árið. Stórir ringvirkningar Tað er greitt, at tá ein so stór fyritøka
søluni, og soleiðis fingu Begga og John eisini eitt bunti á 50 seðlar at selja – ella 25 seðlar í part. - Seðlarnir, sum vit høvdu fingið at selja, lógu í eini skuffu, men sum dagarnir gingu, og tíðin
kortini sína tíð, áðrenn menninir við Leynavatn rættiliga vildu viðurkenna, at ein kona var komin upp í part við laksafiskarínum. Um hetta var ein ógrundaður ótti fyri at hon skuldi troka teir burtur, er ikki
