havi játtað at stilla upp til løgtingsvalið 1. septembur av tí einfaldu orsøk, at eg havi nakað uppá hjarta og haldi meg kunna geva nakað aftur til samfelagið, eg eri uppvaksin í. Eg eri gift og eigi 4 børn
skulu hava - ella hvat vit skulu góðtaka at vit ikki hava - sigur hann og nevnir sum dømi nýra-, hjarta- og lungna kirurgi, sum vit ikki eiga at hava nakrar vónir um at hava í Føroyum. Eisini heldur hann
ein kona í góðum árum, við manni, børnum og ommubørnum, og sum átti eina trúgv á Harran í mínum hjarta. Og nú lá eg bara her, og bíðaði eftir at deyðin skuldi gerast tað næsta, sigur Kamma. Suðringum
hevur við sær, at Keypmannahavn ikki er til at kenna aftur. Neonlitt Ráðhúspláss Ráðhúsplássið, hjarta í danska høvuðsstaðnum, minnir mest av øllum um eitt slag av framtíðarbýi. Ein ovurhondsstórur globus
vit ikki boðið, sum Jesus helt fram fyri hinum lógkøna: Tú skalt elska Harran, Gud tín, av øllum hjarta tínum og av allari sál tíni og av øllum huga tínum, hetta er hitt stóra og fyrsta boðið. Í okkara
leysa frá sínum søguliga samanhangi. Minst til Jesus Kristus ? risin upp frá deyðum. Tað er ein hjartalig áminning eisini til okkum, nú páskahátíðin er farin afturum. So týdningarmikið hjá teim krstinu
setningur helt fram at arbeiða í sinni hansara, og hann fór ikki úr aftur tonkunum. Hann var raktur í hjarta. Umsíður fell hann á knæ fyri Guði í játtan og bøn og fekk at kenna sannleikan í Guðs orði: »Eyðmjúkum [...] at tey kunnu bera seg menniskjaliga at. Tey kenna ikki hann, sum var spaklyntur og eyðmjúkur av hjarta. Hann hevur ongantíð fingið loyvi at leggja sítt sinnalag inn í hjørtu teirra. Stutt sagt: Tey liva [...] hástórum menniskjum, ið ber hópin av stórum og litføgrum kristiligum klistrimerkjum uttaná klæðunum, men hjarta er kalt og hjart. Tað er størsti skaðin fyri útbreiðslu av kristindóminum. Hugmóð førir til fals
hjá Jesaja profeti kap 49: Man kona gloyma bróstabarn sítt, ein móðir tað barn, sum hon bar undir hjarta? Hesar mega gloyma, men eg gloymi ikki teg. So stórur og ríkur er Guðs kærleiki og umsorgan
felagsskapinum. Trúgv er gáva eins væl og kærleikin er gáva. Andin og orðið skapa trúgv og kærleika í hjarta okkara. Tí kann Paulus ápostul kalla gerningarnar fyri andans ávøkstur. At vera kristin í kirkjuni
Jesus. Framtíðin er nú, og nútíðin er framtíð. Gud er ímillum okkum í orði og sakramentum. Hann býr í hjarta tínum. Og alt er vorðið nýtt. Vit skulu einki gera til frelsu uttan tað at hoyra, móttaka og trúgva