umhvørvinum hevur verið so út av lagi, at tað er ein stórur spurningur, um tað er okkara eftirkomarum lív lagað, um vit halda á at eyðræna og dálka náttúruna á sama hátt sum nú. Í vikuni hava vit sæð í sj

historie om et virkelig godt menneske. eftir William Heinesen: Ein søga um vinarlag, hetjubrøgd, svik, lív og deyða og hin altíð lokkandi Eros. Um hampulig og góðlíðandi menniskju, sum fella í freistingar og

byrjaði sítt virksemið aftur í fjør eftir ein longri steðg, og fyri kommununa er tað gleðiligt at lív aftur kemur í skótalið Mikkjals á Ryggi. Skótar seta eisini ein heilt serstakan dám á til ymisk tiltøk

um tað, sum vit síggja. Góða náttúra, Vit hava altíð verið ógvuliga tongd at tær. Tú hevur hildið lív í okkum gjøgnum øldirnar. Vit hava sett búgv, skorið torv, latið seyðin ganga frítt í haganum, fingið

Aftur birtist lív á landi! Eg sá tjaldursflokk á sandi, og eg mátti flóna við; Soleiðis ljóða tær fyrstu reglurnar í sanginum ’Á grækarismessu’ hjá Mikkjali á Ryggi, og tað má eg siga, at sum árini fara [...] Eg byrjaði við at sitera fyrsta ørindi av sanginum hjá Mikkjal á Ryggi um tjaldrið, ”Aftur birtist lív á landi”. Í tí næsta versinum í hesum sanginum, sum Knút Olsen gjørdi livandi við sínum vakra lagi

ónatúrligt verður tað, tá ið regn, stormur, kavarok og turkur verða so ógvuslig, at tað stendur um lív manga staðir. Hetta stendur bara við og versnar. Ikki at tala um skerpingin, sum hevur verið viða um [...] Grønt skal tað vera. Skótin er boðberi og boðskapurin er: Farið væl um natúruna, tað er keldan til lív okkara! Hornorkestrið, sum so trúfast blæsir fyri okkum, tá ið merkisdagar eru í bygdini, ber fram

á prentaríinum í Gamla Bókhandli. Har var hann í eitt ár. Nú hann er komin aftur til Føroya at fáa lív í aftur gomlu minni, so er Ove rættiliga bilsin av, at so nógv er við tað gamla. ?Tit hava fingið eitt

á prentaríinum í Gamla Bókhandli. Har var hann í eitt ár. Nú hann er komin aftur til Føroya at fáa lív í aftur gomlu minni, so er Ove rættiliga bilsin av, at so nógv er við tað gamla. ?Tit hava fingið eitt

hetta mundið siga, at vil gentan ikki giftast við manninum, noyðist hon at fara í kleystur ella lata lív. Leikurin fer fram í skógunum uttan fyri Athen, fýra dagar áðrenn hon skal giftast við manninum, sum

mitt í eini kreppu, sum í veruleikanum er pápans og ikki hennara. Ístaðin fyri at byrja sítt egna lív við vinkonum og fara út at ferðast við sjeikinum, tekur hon á seg ábyrgdina fyri, at húsið ikki skal