1914 og Føroyar fingu Færøernes Amtskommunale Vareforsyning, fekk hann starv har. Tá kom hann at samstarva við Harald Haraldsen, sum vit fara at umrøða seinni í hesi røð. Teir fóru at fáast við stó
Gaden, hvor han blev holdt, til Kvartermesteren kom med Baand at binde ham med. Saa blev Grimsbyeren sammen med to af sine Kammerater sat i Arresten. Den ene af de to andre slap nok med en Pengebøde. Men denne
at hann fekk sera gott úrslit burtur úr arbeiðinum. Tá ið Poul Jensen fór frá sum lærari, var hann saman við konu og lærarafólkunum við kommunuskúlan boðin til veitslu saman við býráðnum, har fleiri talur
tradisjon. I essens er dette en videreutvikling av forfatterens 1976-artikkel, som ble publisert under samme tittel i Ethnologia Scandinavica. Etter å ha lokalisert grindadrápet i tid og rom (kap.3), følger
1960-unum plagdi hon at fáa vitjan av eini Onnu, sum hon kallaði Anna “Abba,” tí hon hevði eitthvørt samband við abba sín. Hetta kann væl passa at vera henda Anna. Hon var gift Rasmussen og átti í hvussu
større synlige Resultater. Ferðin við Tusk I 1925 foretog Ole Svendsen den berømmelige Tur med Tusk sammen med Dyrlæge Bech til Norge og Danmark, og det var ham til det sidste en Sorg, at Planen om en tilsvarende
undir, og ætlanin er tí at halda áfram við kokkaskúlanum á hvørjum ári. Við hesi bók, ið verður nýtt sambært kokkaskúlan í Havn, er ætlanin at veita leiðbeining í vanligari matgerð umborð í skipi. Eftir
setti sær fyri at skipa ein arkitektur, sum bæði kom teimum nýggju nútíðarkrøvunum á møti og fasthelt sambandið við gamalt byggingarlag. Hann gav í hesum sambandi út bókina “Føroysk hús”. Hann hevði altíð
aarige Søn, Jacob Olsen, var med paa Turen, det var hans første Tur til Søs, og han er omkommet sammen med Faderen. En ung rask Thorshavner, Peter Guttesen, 29 Aar, og to raske Fiskere fra Nolsø, Ole
er javnan at hoyra Magnus Sivert verða tiknan til av eldri havnarfólki. Hetta var fyrst og fremst í sambandi við smiðjuarbeiði. Lítið skrivligt hevur verið um hann, men kortini er nú nóg mikið til eina
