inn í tað, eg ikki havi skil fyri, sigur Annita og hugleiðir víðari um fyrstu tíðina í politikki. Spyr framvegis - Í fyrstuni gjørdi eg mær nógvar tankar um alt frá, hvussu eg sá út til ikki at avdúka

og um allir politikarar eru javntsettir í SvF. Men blaðmannafelagið heldur lítið um, at Sámal Petur spyr. ?Fyrispurningurin leggur seg út í redaktionella frælsið hjá fjølmiðlunum at nýta tær keldur, red

aftur til Havnar, og beint komin úr bergholinum á Norðskála, ringir Olivur Joensen á fartelefonina og spyr um eg havi skúlabørnini úr Klaksvík í bussinum. Eg greiddi viðkomandi frá gongdini av ferðingini út

royndi enn einaferð at leggja dent á, at læknarnir hildu tað vera best, tí “mamma er so ung...” So spyr hann púra álvarsligur: “Also mamma, hevur nakar lækni sagt við teg, at tú ert UNG?? Tú ert akkurát

. Dagin eftir fari eg á kafé og ein kona spyr: -Nú, hvussu gongst at súkkla? - Finasta slag. Eg eri errin og reypi um testina. - Tú ert ófør, sigur hon og spyr: - Hvussu langt skulu tit súkkla, tá tit

vallyftini gerast avskeplað og ókennilig eftir, at ein samgonga er skipað, og veljarin stendur eftir og spyr ..... hvat var nú hetta ? Hesin hátturin at skipa politiska arbeiðið kann tryggja veljarunum, at hesin

kosta, men virði av uttanríkistænastuni, eri eg rættuliga vísur í, er nógv størri enn útreiðslurnar. Spyr bara íslendingar. Vit eiga at minka tí blokkin so skjótt sum gjørligt. Annars er vandi fyri at fyri

búsetist við egnum lógum. Tað grør undir spyrjandi fóti. Vit sóknast eftir kendum slóðum, men listin spyr bara afturímóti. Í hesi høll glampar hann væl ultramarini dropin (Her sigldi eg á eina tankafles:

hátt upplivdi eg filmin sum eina meditatión og hevði brúk fyri at vera einsamøll aftaná, tí filmurin spyr okkum, um vit eru til reiðar at gjalda kostnaðin og taka lut í líðingini, heldur systir Maria. Mest

miðlar brúka ofta dulnevndar keldur. Hvør er munurin á dulnevdum lesarabrøvum og dulnevndum keldum, spyr Øssur Winthereig og leggur aftrat. -Um ein álítandi kelda greiðir dulnevnd frá, hvat veruliga er hent