einasti maður ella kvinna fæst at taka politiska ábyrgd uttan at vera noydd og júkaði um at gera tað. I have a dream, men eri vaknaður til marruna. Sjálvur má eg siga, at ongantíð áður, í míni livitíð, hevur

For mine Øjne den Vugge staar, jeg ser den saa mangen Stund. Den samme grav fandt de Venner tre ved Havets kolde Bund. Der gik Uger og Maaneder tre, vi vented fra dem at høre. Men den Dag aldrig for os oprandt

frí­kor­teri og fjeppaðust á mill­um­gongini í studenta­skúl­an­um í Hoydølum. Nógv vatn er runnið í hav­ið síðan tá! Nú hava tey búð í Søldarfirði í ein mansaldur, Dánjal Petur og Anne Mia úr Lamba. Dótturin

bygdur sum frysti­línu­­skip, og vóru teir næstir eftir Vestur­­varða at fara at royna eftir rækjum til havs í Grønlandi. Væl bar til, og nøkur ár seinni bygdu Dánjal Pauli og Petur seinna Hvíta­nes, sum eisini

lívsins gongd – maður er ætlaður at ganga burtur – vær skulum læra at ganga burtur – stórt er lívsins hav og djúpt – tað er hin lívsins torvelda siglingarfrøði at læra – gloymi hetta ikki –„ Joen Jacob Frantz [...] Nolsøe í sanginum um deyða faðir sín: „Mín faðir mítt upphav. Tú livir enn í mær. Gævi tín ferð handan hav, friðsæl og fullborin var.“ Men nú verða tey verandi, trúgv, vón og kærleiki, hesi trý, men størstur

havde fået kendskab til. Der er endvidere ikke tilstrækkeligt grundlag for at fastslå, at det burde have stået tiltalte klart, at tiltalte efter de oplysninger, som tiltalte var blevet bekendt med om de

verður sagt um at hjálpa teimum til havs aftur. Tvørtur ímóti sigur eitt umboð fyri IWDG, at døglingar eru so stórir og tungir, at tað er ómøguligt at fáa teir aftur til havs og tí er einki at gera uttan at

lukta, men tað kann henda, um hon kemur á. Helst verður tað Brimil, sum setir á og dregur hvalin til havs.

moderne metropol i Nordatlanten – midt ude i det store hav. Et hav, som vi respekterer, – et hav, som giver, – et hav, som tager. Men også er hav, som er forudsætningen for livet og velfærden i Tórshavn

smávegis lógarverk, Skipaeftirlitið skal umsita, sigur stjórin. Ikki færri enn 4.000 siðum skulu tey hav skil á. Og talan er um altjóða reglur, sum skulu haldast. So greitt er, at við tí manningartali, sum