Dánjal Petur Højgaard – ein heilsan á 60 ára degnum

Í dag fyllir Dánjal Petur Høj­gaard, studentaskúlalærari og granskari, 60 ár.
Slitið sínar barnaskógvar hevur hann í Rituvík, har fedr­a­rnir við haka í hond ruddu bygdini slóð. Pápin, Andreas Højgaard, doyði fyri tveimum árum síðani.
Momman, Fríðbjørg, er ætt­að av Hvítanesi. Tey, sum vitjað hava í Rituvík, vita, at blíðari og fittari fólki skal tú leita leingi eftir.
Dánjal Petur er elstur av átta systkjum, sum øll eru skila­fólk.
Einaferð í 1970 árunum stóðu tvey ung í hvørjum frí­kor­teri og fjeppaðust á mill­um­gongini í studenta­skúl­an­um í Hoydølum.
Nógv vatn er runnið í hav­ið síðan tá! Nú hava tey búð í Søldarfirði í ein mansaldur, Dánjal Petur og Anne Mia úr Lamba. Dótturin, Arnfríð, er komin væl undan - hon breð­ur ikki úr ætt.
Okra vegir bóru saman í Odense, har Dánjal Petur gekk á lærda háskúlanum um somu tíð sum undir­rit­aði. Har løgdust lunn­ar undir akademiska gransk­ing á høgum støði. Í Før­oyinga­felagnum á Fjóni var hann ein eldsál. Ikki minst tá ið far­ast skuldi upp á gólv!
Seinri gjørdust okur sam­starvsfelagar í smáu, men hugnaligu hølunum í Stu­denta­skúlanum Við Gøtu­gjógv. Og so tá ið nýggi stu­dentas­kúlin varð bygdur í Kambs­dali. Í mong ár undir­vísti Dánjal Petur eisini á Hf-skeiðinum í Klaksvík. Altíð fúsur at kveikja hugin hjá næmingunum at kanna og granska. Hvør minnist ikki Hf-bátin, "Calanus", ið sum ein annar "Beagle" gjørdi rann­sóknarferðir norðuri í Vági? Tá var rokan í fjøruni!
Tað er ikki smávegis, sum hann hevur latið úr hond­um! Lærdar ritgerðir um sníkar í fiski, hvali, um kombikk, smákykt, seyða­kyrring og mangt annað, sum nørist í ríku nátturu okk­­ara. Tíðarritini Frøði og Varðin vísa, hvussu víð­skygdur hann er í sínum virk­semi. Eitt skiftið hevur hann eisini verið formaður í Fróð­skaparfelag Føroya.
Skyldmenn eru okur báði í faðir- og móðirætt. Nøkur ættarlið afturi í tíðini finna okur brøðurnar Símun og Niklas Uttan Geil úr Sumba, sum fluttu norður eftir. Inger Jóhonnu Mortensdatter úr Sjúrðhúsi í Vági, sum giftist á Dunga í Sumba. Og Jørgen Davidsen á Nesi, sum var langommubeiggi mín.
Fornur er Dánjal Petur sum fáur og trúgvur sum trøll­ið. Kjølfestur í gomlu før­oysku mentanini. Stillur er hann í medferð við sínum skemti­liga lyndi. Heiður og viður­kenning hevur hann fingið langt út um skúlagátt og land­oddar! Riddarakrossin fekk hann frá Hennara Há­tign, Drottningini, í 2005!
At Dánjal Petur fyllir sjálvan ST-dagin, er sera hósk­andi, tí hann er eitt virði­ligt umboð fyri tær hug­sjónir, sum ST myndar.

Heilur og sælur skyldmaður!
Altíð vísur og røkin.
Lukkukvøður norður um fjørð!
Ì skótahúsið við Løkin.
-----

Frændi sunnan av landi