reaktión í einari skipan, sum ikki er nøktandi. Vit hava valt at innrætta okkara vælferðarskipan, har tað at vera um børn okkara frá 1 - 6 ár er ein felagsuppgáva ímillum dagstovn og heim, ella tað vit [...] sum eitur “hatta er kommunalt øki” ella “ein lands uppgáva”. Hetta er ein felags uppgáva, sum alt samfelagið má loysa í felag. Tað eiga vit at megna í okkara lítla samfelag. [...] r ikki. Eitt leikfólk hevði ongantíð fingið loyvi at átikið sær uppgávuna hjá einum skurðlækna í okkara heilsuverki Tað munnu vera fá, ið eru ósamd við Tormóð Stórá í tí, hann segði í Degi og Viku 25.

onkur heldur vera ringa standin í Kringvarpi Føroya – málsliga og innihaldsliga. Á sama hátt sum lands- og kommunalir myndugleikar fer kringvarpið, í almennum regi, altíð at vera ein óvard skotskiva fyri [...] verið sagt um tað føroyska málið. Tað var næstan sløknað, sum Matras professari tók til í 1958: “Í okkara øld hava yrkjarar, týðarar, blaðmenn og vísindamenn gjørt sín part til at ríka føroyskt mál, tað [...] fyrsta valið, kanska við týskum, fronskum, russiskum ella sponskum sum øðrum vali, vit skulu jú selja okkara vørur, og tá kann tað ikki vera annað enn ein fyrimunur, at vit málsliga eru á sama støði sum keyparin

Tað at orðabókarhandrit okkara er arbeitt á henda hátt hevur gjørt tað møguligt at geva hana út eisini á fløgu í teldutøkum líki. Eisini var tað á tann hátt prentbúgvið frá okkara hond. Umbrotið gjørdi Flóvin [...] áhugaðum kann verða víst til yvirlitið yvir føroyskar orðabøkur og orðalistar aftan í orðabók okkara. Mál okkara livir tí betur og nørist dag um dag. Tí ber ikki til at gera fullfíggjaða føroyska orðabók [...] orðabøkur eru sjálvsagdur lutur hjá flestum tjóðum, men tó eru tær upp á seg nýggjar hjá grannatjóðum okkara. Hin fyrsta íslendska kom í 1962 og hin nýnorska í 1986. Aftur at sjálvari orðlýsingini ella ski

"Sannkenningin av virðinum og týdninginum av okkara tjóðskaparyrking, sum hin mest sanni spegilin til fólksins hugsan, er á okkara døgum so vanlig, at hetta er ein fyritreyt hjá øllum, ið virða teirra [...] Danmark í meiri enn 600 ár, men mangan er tað sum um føroyingar hava eina sera blandaða vitan um hetta land, ið fyri ein part mest eru fordómar. Donsk søga er long, so nógv longri enn hin føroyska. Tað er áhugavert [...] slag, udvandrede fra deres fædrene hjem, (ð) efter dernæst at have krydset en stor strækning af goldt land, kom de til varnierne, som de kaldtes. Efter disse passerede de danernes folk, uden at lide overlast

hann einaferð froysti um Belgia við hansara “tvær provinsur gera ikki eitt land”, ver tá vísur í, at okkara ríkisstjóri, okkara óvaldi stjórnari, ikki heldur, at Føroyar er meira enn átjan agggamlar oyggjar [...] onkran at vera okkara “eitt-slag-av-stjórnarovasta”, tá skal hesin bíða eftir einari innbjóðing frá hasi damuni, ið heldur seg duga mála. So, mín lagaligi og væl umhugsaði spurningur til okkara mest barnsliga [...] sínum egnu limum við einari pseudo-akademiskari eksamiu frá einum amatør-skúla á Frælsinum at skúla okkara børn. Men tað er effinett hetta, ein forbronglað fatan av frælsi og fólkaræði ger við fólk og fakfeløg

við ljósperum. Onkur hevur eisini lýsandi jólamann úr plasti á tekjuni. Hvít jól Nunavut merkir okkara land. Rannvá býr í Iqaluit, ið merkir staðið við nógvum fiski. Har búgva eini 5000 fólk. Í løtuni eru

skrivar Sverri millum annað: Ein hetja millum hetjur Eg skal hesa ferð skrivað nakað lítið um ein av okkara ítastu út­róð­rar­monnum. Eg haldi, at teir, sum eru á odda í tí strævna og vandamikla fiskiskapi [...] viðvíkir, hvussu mangur veit ikki at siga frá, at “ta ferðina var tað ikki øðrvísi enn vit slitu upp land”, ella “vit visti ikki, hvussu vit komu fram” ella “har hugsaði eingin um lív.” Ein hetja millum tær [...] fyri, at at teimum vildu tykst eina slíka ferð heldur ófýsiliga og takka til at sleppa aftur til lands. “Má altíð vera á sjónum” Tað var eitt kvøldið í fjør summar nakað um skýming, at eg kom inn til Jørgen

til hvussu høvundurin hevur loyst uppgávuna, ið hann hevur sett sær. Og uppgávan er at lýsa ein av okkara kendu fiskiskiparum í farnu øld, og hví hansara lív lagaði seg sum tað gjørdi. Hetta ger Jústines [...] óhátíðarligi málburðurin var meira tamdur. Eg havi huga at nema við hendingina, tá ið Fugloyggin fór á land norðuri á Strond. Her vóru hvørki Mortan ella Kaj við, men Jústines hevur søguna við í bókini, tí [...] hana ódeyðiliga við orðunum hann skuldi brúka, tá hann fortaldi reiðaranum, at teir vóru farnir á land. Hendan søgan verður ofta søgd, og versiónirnar eru fleiri. Eg havi so mangan hoyrt um hesa hending

útvarpshøllina. Lene Thomsen legði fyri við at greiða frá, at henni dámar sera væl føroyingar og land okkara, ið við síni vøkru náttúru og róliga fólki kendist øðrvísi, enn stórbýurin Keypmannahavn, har Lene [...] kláraði altjóða gjøgnumbrot, tí so fór tað at breiða seg sum ringar í vatni og at skapa áhuga fyri okkara tónleiki.

í dag, í størri mun enn fyrr, í eini tíð har ferðing er ein týdningarmikil partur av okkara gerandisdegi. Í okkara samfelag verður ferðing sædd sum eitt mál í sjálvum sær, og tað at vera á ferð, vera burturi [...] at seyma á ryggsekk okkara. Ikki gekk long tíð, so høvdu vit øll fløggini vit annars høvdu leitað leingi eftir í fleiri øðrum londum, og mitt í øllum hurluvasanum funnu vit okkara egna "Merki", og tá vunnu [...] skuldu vit heinta víndrúur í "Beajoulais" økinum í eini lítlari bygd at navni "Leynes". Nýggja starv okkara var heilt serstakt, við sólini bakandi niður í nakkan lógu vit á knæ, sótu á spannum, ja og tá liðið