deyðan í likami okkara, men einaferð skal Gud reisa upp hini deyðu og geva teimum eitt ódeyðiligt likam og ævigt lív, sum her tóku ímóti frelsuni í Jesusi. "Eg eri uppreisnin og lívið; tann, sum trýr á
dugnaligur og sera skilagóður sjómaður. Hann var altíð arbeiðssamur og ágrýtin. Hann var sterkur bæði til likams og sálar. Á yngri árum og langt uppí ellisárini var hann av raskastu monnum og hevði dirvi og áræði
klokka, ið skygdi á ta breiðu vatnskorpuna á ánni. Meðan hann alsamt stardi at henni, føldi hann sítt likam spakuliga loysast upp, tess kropsligu dimensjónir runnu saman við tí ómetaliga samfelda streyminum
Tess eldri tú verður, tess meiri hevur tú brúk fyri natúruni. Natúran er avstrongjandi. Tú reinskar likam, sinni og sál og savnar tær megi at virka betur og meiri lívsjáttandi í dagliga, ofta strongda, yrki [...] ganga regluliga til fimleik, svimja og vitja fitness-sentur o.a. Eg havi ríðingina, sum bæði mýkir likam og sál, og eg ríði, tá ið eg vil, tó mest frá jólum av og til summarið kemur og frá Ólavssøku til
úli, kl. 17 Møti. Saron, Vestmanna Leygardagin kl. 15 til 17.15 Bíbilseminar. Evni: Andi, sál og likam við Dánial á D. Jacobsen. Sunnudagin kl. 11 Morgunmøti við Jóhan Hendrik Hansen. Mánadagin kl. 20
ið er ein ræðulig mannalagna. Tað, sum bjargaði mær úr slíkum var, at ein kláraði at liggja undir likam og sálarliga trýstinum, og at hava tamarhald á sær sjálvum, so ein ikki leyp framav í slíkum umhvørvum [...] slíkar mannalagnur um alt landi, eg havi samhuga við, ið rakt eru av sorg, ið ikki eru so væl fyri til likam og sálar, ið tørva at koma út millum onnur menniskju, ið hava upplivað slíkar mannalagnur. Tað er
hava. Tað er eisini tí at hesi eru hóttandi, tá ið slík missa tamarhaldið á sær sjálvum, og hvørs likam og sálarlig veik menniskju kenna seg vera hótt av slíkum, ein upplivdi niri og heima fyrst í 70 árunum
vøggu til grøv. ? Tað eru so mong viðurskifti, ið ávirka eitt mannalív, tað kunnu vera vána heilsa, likamlig-, sinnislig og andlig brek, fíggjarligar- og sosialar umstøður og mótburður av ymsum slag. ? Ný
endaði eisini við, at eg var send til psykiatrisku deild á Landssjúkrahúsinum, tí tá ið tey onki likamligt kundu finna, hildu tey, at eg var sinnissjúk. Inga ásannar, at hon var sálarliga sjúk við hvørt
eitt sindur ørkymlaður. Áttu læknarnir ikki at verið fyrimynd fyri okkum, sum hava misrøkt okkara likam soleiðis, at vit eru endað á hospitali. Og nú kemur nakað, sum eg faktisk slett ikki tori at skriva