fold má vera at eiga eina trúgvandi mammu og ein pápa, sum stuðlar mammuni á hesum øki. Mamman er drotningin í heiminum. Hetta veit eg, at Nikkil gevur mær rætt í. Margit var drotning hansara. Og eg veit

Sum vanligur siður er, beyð løgmaður døgurða, nú drotningin var á vitjan um hvítusunnuna. Eins vanligt er, at verturin heldur eina røðu fyri gestunum, og soleiðis var eisini hesaferð. Anfinn Kallsberg

lítið flagg niður í ein urtapott í túninum, og tað sær hátíðarligt út. - Eg fylli sama dag sum drotningin, so tey plagdu at flagga við donskum flaggi á sýslumansskrivstovuni, tá ið eg fylti, sigur Bárður

vil hava, at tey virði, ið umboðast, skulu sum verandi »veruliga« donsk, er t.d. gardar, Tivoli, Drotningin, bóndagarðar, Amalienborg, Den Lille Havfrue o.s.fr. Meðan onnur halda, at hesar turistsymbol umboða

eitt menniskja er at síggja. Staðið minnur mest um eitt byggipláss. Tað er ilt at ímynda sær, at drotningin skal spáka her um nakrar dagar. Inni í Norðurbryggjuni er tó meiri lív í. Ein dámur av stoltleika

Varð Diana fyribeind? Stóð bretska kongshúsið aftanfyri? Var prinsessan við barn? Hví græt bretska drotningin ikki? Hvussu er ella ikki, so kann neyvan nøkur søga hugsast, ið kundi givið gølubløðunum so stóran

Tað vísti seg, at har vóru bæði føroyingar og íslendingar um okkum, líka inntil at Drotningin var sigld. Drotningin hevði ongantíð verið á Klaksvík fyrr. Hon kom á Pollin við okkum, og har fóru vit so

vóru opnar. Tá ið vit koyrdu framvið sóu vit eldin á gólvinum. Uttanfyri gingu børn og spældu. Drotningin av Saba Í einum øðrum faldara í flog­farinum stóð, at »nú er tú á veg til landið hjá drotningini [...] øllum hon sá, sum var nógv meira enn hon roknaði við, tá ið hon kom. Søgnin í Etiopia sigur, at drotn­ing­in av Saba fekk ein son við Salo­mon kongi. Hesin drongurin kallaðist Menelik. Hann fór sum vaksin

Alexandrine”, sum eftir tátíðini var eins stórt ella kanska størri undur enn ”Norrøna” er í dag. "Drotningin" sigldi eisini á Kolla­fjørð. Johan minnist fyrstu ferð, hon kom hagar, og tað var møguligt at

drotn­ingar­vitjanina seinasta hósdag. Men henda vitjanin gjørdist av ongum. Í øllum góðveðrinum, sum drotningin hevði, skuldi tað júst vera ta løtuna, at ætlanin var at vitja Skúvoy og Dímun, at tað ikki gjørdist