eitur »Blómudalurin«, sum snýr seg um sjálvmorð millum grønlendskan ungdóm. Í skaldsøguni fylgir lesarin eini ungari kvinnu seinastu mánaðirnar áðrenn hon ger sjálvmorð. Hon hevur ein unnusta, eina ums

prátið er við, er sjálvsagt yngri bróður Stig, Eyðstein Elttør. Vit biðja um orsaka og vóna, at lesarin ber yvir við okkum. Somuleiðis vilja vit enn einaferð ynskja bæði Mjølnir og EYÐSTEIN Elttør hjartaliga

verður gjørt í samstarvi við Náttarravnarnar, og at endamálið er at fyribyrgja ófrið hjá grannunum. Lesarin kann fáa ta fatan, at Nátarravnarnir onkursvegna hava verið við í málsviðgerðini, sum er endað við

beinleiðis er misvísandi, er eitt stórt bakkast fyri trúvirði blaðsins. Tað er at harmast um, at lesarin ikki verður virdur meir. At talan er um eitt persónligt álop á meg kann eg liva við. Tað, ið er verri

viðurskifti, sum skuldu hava verið viðgjørd á fundi í Tvøroy- rar Býráð tann 25. januar 2005. Av tí at lesarin fær ta fatan, at undirritaðu hava skrivað undir greinina og harvið kunnu ábyrgdast fyri innihaldið

flokkurin hevur viðgjørt og samtykt, og kemur til ta niðurstøðu, at eingi lyfti eru givin. Eftir situr lesarin og veit, at annaðhvørt er tað Høgni ella Signar, sum sigur ósatt.

ga í villareiði« Bygnaðarliga er uttan iva neyðugt at tríva í aftur ymiskt í eini krimisøgu, so lesarin ikki missir tráðin. Hesuferð haldi eg tó høvundurin ger í so nógv av, tí tá Hannis Martinson fyri

kendu ungdómsbókina Dagar eg havi gloymt, ið flytir seg millum tankar og veruleika á ein hátt, har lesarin sjálvur má gera av, hvat er hent í veruleikanum. Tað ræðuligasta Bókin snýr seg um dagar, tú átti

ánna, og so liggur tað og sleingist um steinarnar og fram við áarbakkanm. Tað er ikki í lagi, vísir lesarin á. Á brennistøðini hjá IRF í Leirvík, hava tey ikki havt teir stóru trupulleikarnar av flettingini

hann skeivt endurgivin av blaðmanninum. Hetta kannar blaðmaðurin á Sosialinum um møguligt, og fær lesarin rættar upplýsingar. Fleiri krøv Stjórin nevnir einans trý krøv til øki, har vindmyllur kunnu setast