og alt tað føroyska samfelagið fór við fúkandi ferð ímóti bakkatromini. MEN tann nógvi skatturin neit hart í mongum heimi, og tað var tí greitt, at so skjótt sum ringastu brotasjógvarnir høvdu lagt seg

Einsamalla málið fingu teir, tá ið tað restaði eitt korter. B36 verjuparturin var so sum so, og tað neit dygt, tá ið B36 fleiri ferðir misti í uppspælinum ella rættari, tá ið grammu heimamenninir í nærdystum

lá uppankrað á Havnarvág í langa tíð. Pápi helt hana trúliga við líka hvønn einasta dag - men tað neit fast at hansara skip skuldi liggja soleiðis, mitt í Havnini. Til endans mátti hann ásanna, at tíðin

hann gávur Svárt tað er at missa teg, - ei vit skilja Harrans veg. Inn til okkum sorgin kom, - tað neit so fast í hjarta Alt var so óskiljandi, - hendan morgun svarta Lív mítt fór ein annan veg,- pápi mín

Mikines, sum sagt, tvey av systkjum sínum Jógvan Anton Meinhard, Doru og. pápan 1933 57 ára gamal. Hetta neit fast, eins sum hjá Edv Munch, sum missir mammuna bert fimm ára gamal. Átta ár seinni doyr systir hansara [...] teringi - lugnatuberklum. Tá var Edvard bert trettan ára gamal og hon bert fimtan ára gomul. Hetta neit fast, og helt hann lítið um, at pápin ikki kundi bjarga dóttur síni sum lækni. Og ikki gjørdist støðan

summarleikunum í Montreal ella á vetrarleikunum í Calgary eydnaðist tað Kanada at vinna OL-gull, og tað neit fast hjá tí stoltu norðuramerikonsku tjóðini. Tann 22 ára gamli, Alexandre Bilodeau gjørdist tí í

brotsspark og Óli gult kort, og akkurát í teirri løtuni hevði liðskiparin tað ikki serliga gott. - Neit. Fyrst og fremst tí eg hevði givið teimum brotsspark, men eisini tí eg óttaðist, at dómarin skuldi

fyrikomandi. Og altíð til reiðar við einum smittandi smíli. Tá ið ringasta kreppan í nýggjari tíð neit føroyska samfelagnum fast fyrra partin av 90’unum, sang hann, at tað var ein glotti fyri framman.

lítla barn, ið mikið brekað var, mest gleði teimum vann og størstu signing bar. Og har, sum sorgin neit, og royndin var so svár, nú hoyrist takkarljóð, og skyggja gleðitár. Hetta er tað sum eg hoyri og

klæðini at passa mær so nøkurlunda. Tíni fittu ommubørn vóru øll sera góð við teg, og tú við tey. Tað neit ikki sørt, tá ið presturin fortaldi um tykkara ætlanir um, at nøkur teirra skuldu vitja teg um somu