orðaskiftið, tá tingmenn løgdu pápa mín undir líkt og ólíkt. Eg helt tað vera so ónærisligt, og tað neit at sálini, sigur Hildur Patursson, sum fær viðhald frá Bergi Dam, meðan Elin Lindenskov, sum er eitt

hóast fáur - ella eingin - man vera mentur at gruna, hvat fór fram í sálardýpinum. Og vist er, at tað neit - eisini í hjørtunum á fjarstøddum ættfólki - líkasum gleðin var stór, tá fuglar komu aftur við »grønum

einrøðufrásøgn síni: “Eitt lív sum apukattur”. Hóast mótgang, mangt særandi orð, og snævurskygni ið neit, so var brennandi málið ongantíð slept; at menna føroyska leiklist til ein vinnuveg, so at onnur

brævbjálvi á kjallaragólvinum við hús hjá Klæminti við eini uppsøgn sum stjóri hjá SEV. Sum vitiliga neit fast. Men tá kendi ryggásin kring landið í interkommunala felagnum øll árini– umboðsráðið – tíbetur

so innlivaður í handils­arbeiðið í Vágsbotni og tað starv, sum hann hevði við hendan handil, at tað neit honum ógvuliga meint, tá ið tann dagur kom, at har noyddist at verða afturlatið. Carl Bærentsen var

góðar vónir Nú eru trý ár síðani Bókagarður læt frætta frá sær seinast. Emil Thomsen sigur, at kreppan neit so fast, at tíðirnar vóru ikki til at geva bøkur út. ? Kreppan var eitt øgiligt bakkast fyri samfelag

á gøtuni í Oslo er tað lítið, sum kann skaka Njál Djurhuus longur. Hann dylir tó ikki yvir, at tað neit fast, tá tveir av leikararnum doyðu, stutt áðrenn tey fóru í gongd við upptøkurnar í fjør. - Teir

Mikines, sum sagt, tvey av systkjum sínum Jógvan Anton Meinhard, Doru og. pápan 1933 57 ára gamal. Hetta neit fast, eins sum hjá Edv Munch, sum missir mammuna bert fimm ára gamal. Átta ár seinni doyr systir hansara [...] teringi - lugnatuberklum. Tá var Edvard bert trettan ára gamal og hon bert fimtan ára gomul. Hetta neit fast, og helt hann lítið um, at pápin ikki kundi bjarga dóttur síni sum lækni. Og ikki gjørdist støðan

eisini sæð, tá ið alt hevur staðið í ljósum loga, hvussu svárt tað hevur verið, og hvussu sáran tað neit. Her er hesin oyðandi harri náðileysur. Heimurin í loga æt sjónvarpsrøð, ið víst varð í Sjónvarpinum

biðja Før­oya fólk um fyrigeving fyri eitt petti í bókini. Talan var um hesi orð á blaðsíðu 107: »Fast neit Jóannesi Pat­urs­syni søgan um, at Nóls­oy­ar Páll var ikki langabbi hans­ara. Abbin, Petur bóndi